میزان ابتلا به نشانگان آلرژی دهانی در بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک فصلی با استفاده از آزمون چالش غذایی(دارای امتیاز بازآموزی)

نشانگان آلرژی دهانی شامل علائم ازیاد حساسیت فوری وابسته به ایمونوگلوبولین E، به علت واکنش متقاطع بین پروتئین های گرده گیاهان، میوه ها و سبزیجات تازه پس از خوردن آن ها می باشد. این نشانگان در 40 تا80 درصد بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک فصلی وجود دارد. تاکنون بررسی های اندکی در مورد رینیت آلرژیک فصلی و میزان ابتلا به نشانگان آلرژی- دهانی انجام گرفته است. هدف مطالعه حاضر شناخت هر چه بیشتر این نشانگان می باشد که سبب درمان به هنگام و بهبود کیفیت زندگی بیماران می گردد در این مطالعه مقطعی که به صورت آینده نگر انجام شد، 103 بیمار مبتلا به رینیت آلرژیک فصلی در مرکز تحقیقات آلرژی دانشگاه علوم پزشکی مشهد وارد پژوهش شدند. حساسیت به آلرژن های هوایی با آزمون پوستی پریک ارزیابی شد و پاسخ مثبت 3 میلی متر بیشتر از کنترل منفی تعریف گردید. برمبنای شرح حال آلرژی غذایی و آزمون پوستی پریک مثبت جهت تایید تشخیص برای بیماران آزمایش چالش غذایی به صورت یکسو کور انجام شد. در نرم افزار آنالیز آماری SPSS ویرایش 5/11 با کمک آزمون های آماری کای مربع، و تی زوجی هم مقایسه شدند. همچنین P کمتر از 05/0 به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد.
از 103 بیمار مبتلا به رینیت آلرژیک فصلی 63 بیمار (2/61 درصد) با میانگین سنی 6/10±8/28 سال مبتلا به نشانگان آلرژی-دهانی و 40 بیمار (8/38 درصد) با 2/13±8/26 سال به آن مبتلا نبودند. میانگین سال های ابتلا به بیماری در گروهی که نشانگان آلرژی دهانی داشتند 9/5±7 سال و در گروه مقابل 4±5 سال بود که به طور معناداری تفاوت داشت (04/0-03/0=CI، 03/0=P). این نشانگان در زنان و بیمارانی که هم زمان آسم و کنژنکتیویت آلرژیک داشتند، بیشتر بود اما رابطه آماری معنی دار نبود.
این مطالعه نشان داد که همه بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک فصلی مبتلا به نشانگان آلرژی دهانی نمی شوند ولی به طور معناداری طول دوره رینیت آلرژیک فصلی با افزایش ابتلا به نشانگان آلرژی دهانی همراه بود. اگر چه مطالعات بیشتر همراه با چالش غذایی دوسوکور و کنترل شده با پلاسبو پیشنهاد می گردد.