تاثیر پارامترهای عملیاتی بر کارایی فرآیند نانوفیلتراسیون آب پرس تفاله چغندرقند

آب پرس تفاله چغندر قند یکی از پسآب های کارخانجات تولید قند است که امروزه در بسیاری از کارخانه ها بدون هیچ فرآیند تصفیه ای، به دیفوزیون برگشت داده می شود. اما به نظر می رسد تصفیه آن قبل از ورود به دیفوزیون توسط سیستم های غشایی تاثیر مطلوبی بر راندمان کارخانه های قند داشته باشد.
در این پژوهش، از غشاء نانوفیلتراسیون AFC80، جهت بررسی شار تراوه، درصد گرفتگی و میزان درصد دفع ساکارز و مهمترین یون های ملاس زا در صنعت قند (سدیم و پتاسیم) در شرایط عملیاتی مختلف استفاده شد. آب پرس تفاله چغندر قند از کارخانه قند آبکوی مشهد تهیه شد و اثر پارامترهای عملیاتی فرآیند نظیر دما (در سه سطح 25، 40 و 55 درجه سانتی گراد)، اختلاف فشار (در سه سطح 10، 15 و 20 بار) بر کارایی فرآیند نانوفیلتراسیون (شار جریان تراوه، گرفتگی غشاء و در صد دفع) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد بیشترین شار تراوه در دمای 55 درجه سلسیوس و فشار bar 20 حاصل می شود و مقدار میانگین آن در حالت پایا kg/m2h 27/49 است. کمترین مقدار شار در دمای 25 درجه سلسیوس و فشار bar 10 حاصل شد و مقدار آن kg/m2h 63/14 بود. همچنین بیشترین درصد گرفتگی در دمای 55 درجه سلسیوس و فشار bar 20، و کمترین در صد گرفتگی در دمای 25 درجه سلسیوس و فشار bar 15 ایجاد گردید. به علاوه بیشترین درصد دفع یون های سدیم و پتاسیم (به ترتیب 3/83% و 5/72%) در دمای 25 درجه سلسیوس و فشار bar 20، و کمترین درصد دفع آنها (به ترتیب 3/74% و 05/69%) در در دمای 55 درجه سلسیوس و فشار bar 10 بدست آمد. درصد دفع ساکارز در تمام شرایط عملیاتی به کار گرفته شده در این تحقیق، بالای 95% بود و تغییر شرایط عملیاتی تاثیر قابل توجهی بر میزان آن نداشت.