اثر محافظتی ایسکمی پس شرطی تاخیری بر عوارض سکته مغزی آمبولیک در موش صحرایی ماده

ایسکمی پس شرطی که از طریق بستن و باز کردن متناوب هر دو شریان کاروتید مشترک القا می شود بر مدل های انسداد دایم یا موقت شریان مغزی میانی اثر محافظت نورونی دارد، اما اثر محافظت نورونی تاخیری آن در مدل آمبولیک سکته مغزی به ویژه در موش ماده تاکنون گزارش نشده است که مطالعه حاضر به بررسی این موضوع پرداخت.
این مطالعه تجربی بر روی 24 سر موش صحرایی ماده نژاد ویستار با میانگین وزنی 250-200 گرم در 3 گروه شم، سکته و پس شرطی انجام شد. همه حیوانات هم سیکل سازی شدند و بعد از آن برای ایجاد سکته مغزی، لخته به داخل شریان مغزی میانی تزریق شد. پس شرطی سازی در پنج مرحله (30 ثانیه بستن و 30 ثانیه باز کردن شریان های کاروتید مشترک) و 5/6 ساعت بعد از القای سکته انجام گردید. حجم انفارکتوس، میزان ادم مغزی و اختلالات نورولوژیک دو روز بعد از القای سکته اندازه گیری شدند.
پس شرطی سازی 5/6 ساعت بعد از القای سکته در گروه پس شرطی، حجم انفارکتوس (001/0 > P)، میزان ادم مغزی (050/0 > P) و اختلالات نورولوژیک (050/0 > P) را نسبت به گروه سکته به طور معنی داری کاهش داد.
با توجه به داده های این مطالعه، پس شرطی سازی تاخیری بعد از سکته مغزی مدل آمبولیک در موش صحرایی ماده، ضایعات ایسکمی، میزان ادم مغزی و اختلالات نورولوژیک را بهبود بخشیده است.