شیوع عیوب انکساری و عوامل موثر بر آن در جمعیت 40 تا 80 سال شهرستان یزد در سال 1390

تعیین شیوع عیوب انکساری و عوامل موثر بر آن در شهرستان یزد.
روش پژوهش: در این مطالعه مقطعی مبتنی بر جامعه با روش نمونه گیری چندمرحله ای خوشه ایتصادفی، یک نمونه قابل تعمیم از جمعیت شهری و روستایی از ساکنین 40 تا 80 سال شهرستان یزد در سال 1390 انتخاب گردید. برای تمام افراد اندازه گیری دید اصلاح شده و اصلاح نشده، رفرکشن، رتینوسکوپی و فوندوسکوپی صورت گرفت. در این مطالعه نزدیک بینی، معادل کروی بیش تر از 0.5-، دوربینی، معادل کروی بیش تر از 0.5+ دیوپتر، آستیگماتیسم، قدرت سیلندر بیش تر از 0.5 دیوپتر و آنیزومتروپیا اختلاف معادل کروی دو چشم مساوی و بیش از 1 دیوپتر تعریف شد.
از 2320 فرد انتخاب شده، 90.4 درصد (2098 نفر) در مطالعه شرکت کردند. از این تعداد 198 نفر به دلیل سابقه جراحی از این تحقیق خارج شدند. شیوع نزدیک بینی، دوربینی، آستیگماتیسم و آنیزومتروپیا به ترتیب 36.5 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 39.4-33.6)، 20.6 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 23.3-17.9)، 53.8 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 56.3-51.3) و 11.9 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 13.4-10.4) بود. شیوع نزدیک بینی مساوی یا بیش تر از 6- دیوپتر 2.3 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 2.9-1.6) و شیوع دوربینی مساوی یا بیش تر از 4 دیوپتر 1.2 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 1.8-0.6) بود. بر اساس یافته های رگرسیون لجستیک چندمتغیره، نزدیک بینی در زنان به طور معنی داری بیش تر بود؛ هم چنین با افزایش سن، شیوع دوربینی، آستیگماتیسم و آنیزومتروپیا افزایش یافت. شیوع آستیگماتیسم مخالف قاعده، موافق قاعده و مایل به ترتیب 35.7 درصد، 13.4 درصد و 4.6 درصد بود. شیوع آستیگماتیسم مخالف قاعده در افراد 40 تا 49 سال، 27.6 درصد و در افراد 70 تا 80 سال، 55.2 درصد بود (0.001>P، فاصله اطمینان 95 درصد: 1.054-1.034 و 1.044= OR). شیوع آستیگماتیسم موافق قاعده در زنان به طور معنی داری از مردان بیش تر بود (0.038=P).
بیش از نیمی از جمعیت مورد مطالعه حداقل یک نوع عیب انکساری داشتند و شیوع نزدیک بینی و آستیگماتیسم در این مطالعه به طور قابل ملاحظه ای از گروه سنی مشابه در مطالعات پیشین صورت گرفته در ایران، بیش تر بود.