تحلیلی بر نظریه تجربه زیبایی شناسی جان دیویی

زیبایی شناسی علمی است که در مورد ادراک مسائل مربوط به زیبایی بحث می کند. دیویی، فیلسوف بزرگ تعلیم و تربیت، در قرن بیستم زیبایی شناسی را وارد مباحث تعلیم و تربیت کرد. وی با نگارش آثار متعددی پیرامون تجربه و هنر، برآن شد تا هنر و تجربه زیباشناسانه را به متن جریان زندگی عادی بازگرداند. پژوهش حاضر تلاش دارد تا با تاکید بر مولفه های زیباشناسانه تجربه از نگاه دیویی، تجربه زیبایی شناسی را روشن سازد و ارتباط آن با تربیت را در این اندیشه بیابد. روش مطالعه به صورت تحلیلی است، بدین نحو که پس از توصیف مفاهیم کلیدی، تجربه زیبایی شناسی و مولفه های آن مورد تحلیل قرار گرفته، نقش آن در تربیت بیان شده است. نتایج نشان داد که در تجربه زیبایی شناسی عوامل موثر و هنرمندانه ای مانند احساس، ابراز و تخیل در کنار خردورزی از اجزای ضروری تربیت به شمار می آید و موجب تکمیل تجربه، درک، معنی و فهم ارزش در افراد می شود. این تجربه منجر به برانگیختن حساسیت و همدردی در بین افراد شده، به بهبود و درک روابط جهان طبیعی و اجتماعی می انجامد و رفتار و قضاوت های اخلاقی را افزایش می دهد.