ارزیابی وضعیت لاشه از نظر کلی فرم، سالمونلا و باکتری های سرمادوست در خط تخلیه شکم و چیلر کشتارگاه های صنعتی مرغ استان یزد

در صورت آلودگی حتی تعداد کمی از لاشه ها به برخی از باکتری های بیماریزای غذایی، احتمال پخش این آلودگی در سردکن های آبی(چیلرها) در کشتارگاه طیور و در نتیجه، آلودگی سایر لاشه ها وجود دارد در این تحقیق وضعیت کلی فرم، سالمونلا و باکتری های سرمادوست در دو ناحیه از کشتارگاه صنعتی مرغ در استان یزد بررسی شد.
نمونه گیری برای هر یک از خطوط (کشتار و چیلر) در دو مرحله قبل از ورود و بعد از خروج از خط و در سه زمان ابتدا، وسط و انتهای زمان کشتار صورت پذیرفت. 5 لاشه مرغ بصورت کاملا تصادفی انتخاب و شماره گذاری شده نمونه گیری از آنها در دو مرحله قبل از ورود به خط و بعد از خروج از خط با روش شستشوی کامل لاشه با استفاده از آب پپتونه صورت گرفت. در مجموع 120 نمونه اخذ شده برای کشت و شمارش به آزمایشگاه ارسال شد.
نتایج حاکی از اختلاف معنی دار میان میزبان کلی فرمهای خط کشتار و چیلر بوده به عبارت دیگر میزان جمعیت کلی فرم در خط کشتار به صورت معنی داری از چیلر بیشتر بود (01/0 P<). در خصوص سالمونلا تنها اختلاف معنی داری بین دو کشتارگاه مشاهده شد به طوری که در کشتارگاه یک این مقدار به طور معنی داری از کشتارگاه دو کمتر بود(5/0 P<).
نتایج این تحقیق اختلاف معنی داری را بین تیمارهای مختلف در رابطه با باکتری های سرمادوست نشان نداد.در مجموع می توان گفت که آلودگی های ثانویه در خط کشتار و افزایش تدریجی دمای آب چیلر می تواند در افزایش بارمیکروبی کلی فرم و سالمونلا موثر باشد، اما با توجه به دمای لاشه تاثیری بر باکتری های سرمادوست ندارد. از این رو با توجه به بعضی تفاوتها بین کشتارگاه های مورد مطالعه می توان با اصلاح مدیریتی و همچنین نصب تجهیزات و امکانات مناسب در خط تخلیه شکم نسبت به کاهش بار میکروبی ناشی از آلودگی ثانویه به کلی فرم و سالمونلا اقدام نمود.