تاثیر کوتاه مدت دو نوع تمرین ثبات دهنده روی فراخوانی عضلات کمری و شکمی و انحنای کمردر بیماران کمردردی مزمن غیر اختصاصی: یک مطالعه کارآزمایی بالینی متقاطع

کمردرد ناشی از اختلال عمل کرد عضلانی باعث تحمیل هزینه های زیاد درمان می شود. یافتن روش های موثر به منظور بررسی تغییرات فعالیت عضلات یکی از اهداف تحقیقات است. هدف مطالعه حاضر بررسی اثرات کوتاه مدت«تمرین فرو بردن شکم به داخل»(AH) و«تمرین هم انقباضی عضلات شکم با هم» (AB) روی فراخوانی عضلات تنه (%MVC)RMSو نیز انحنای کمر در یک تکلیف ایستاده استاتیک در مردان مبتلا به کمردرد غیر اختصاصی بود.

در یک تحقیق کارآزمایی بالینی متقاطع، 30 مرد مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی با میانگین سنی (43/4±95/27) به روش نمونه برداری ساده و در دسترس به سه گروه با تعداد مساوی(یک گروه کنترل و 2 گروه مداخله)تقسیم شدند. قبل و بلافاصله بعد ازتمرینات ثبات دهنده، انحنای کمر و نیز الکترومیوگرافی سطحی از عضلات تنه به صورت هم زمان در یک تکلیف عمل کردی ثبت شد.

بدون لود، در (AH) افزایش فعالیت عضلات لوکال و در AB کاهش معنی دار در فعالیت برخی گلوبال ها مشاهده شد (001/0=P) با اعمال لود در AH کاهش فعالیت لوکال و در AB کاهش فعالیت گلوبال دیده شد(004/0=P).در بدون لود بعد ازAH، انحنای کمر 2 درجه افزایش و با لود کاهشیافت (004/0=P).

هر دو تمرین ثبات دهنده کوتاه مدت با قابلیت انتقال به یک تکلیف غیراختصاصی، توانایی اثر گذاری روی عضلات تنه و انحنای کمر و در نتیجه روی وضعیت بدن را داشتند.