بررسی اثر عصاره ی هیدروالکلی پروپولیس ایرانی بر شاخص های استرس اکسیداتیو مغز جنین موش های صحرایی تحت استرس مزمن پره ناتال

استرس های پره ناتال دارای اثرات گوناگونی بر ویژگی های ساختاری و سیستم آنتی اکسیدانی جنین بوده و اختلالاتی را در تنظیم محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال ایجاد می کنند. پروپولیسیکی از قوی ترین آنتی اکسیدان های طبیعی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر عصاره ی هیدروالکلی پروپولیس ایرانی بر میزان شاخص های استرس اکسیداتیو ناشی از استرس محدودیت حرکتی پره ناتال در مغز جنین موش های صحراییبود.
موش های صحرایی ماده باردار از نژاد ویستار، به 6 گروه تقسیم شدند: گروه کنترل، گروه بدون استرس + حلال پروپولیس، گروه استرس + حلال پروپولیس، گروه استرس + پروپولیس با دوز mg/kg 50، گروه استرس + پروپولیس با دوز mg/kg 100 و گروه استرس + پروپولیس با دوز mg/kg 200. در گروه های سوم تا ششم، استرس محدودیت حرکتی به میزان 6 ساعت در روز، از روز 12 تا 20 بارداری اعمال گردید. در روز 21 بارداری پس از خون گیری و خارج نمودن مغز جنین ها، سطح کورتیکوسترون خون و میزان شاخص هایMDA (مالون دی آلدئید)، قدرت آنتی اکسیدانی تام (FRAP)، آنزیم سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز (GPx) مغز اندازه گیری شد.
استرس مزمن پره ناتال باعث افزایش معنی دار سطح کورتیکوسترون خون و میزان شاخص استرس اکسیداتیوMDA و کاهش معنی دار میزانFRAP، SOD و GPx در بافت مغز جنین های21 روزه نسبت به گروه کنترل می شود. درمان موش های باردار تحت استرس مزمن با عصاره هیدروالکلی پروپولیس ایرانی، به طور معنی داری سطح کورتیکوسترون خون و MDA مغز را کاهش و هم چنین میزانFRAP، SOD و GPx را در بافت مغز جنین ها افزایش داد.
نتایج ما نشان داد که پروپولیس ایرانی قادر است از افزایش کورتیکوسترون خون وMDA مغز و کاهش عوامل آنتی اکسیدانیSOD، FRAP وGPx بافت مغز در شرایط استرس مزمن دوران پره ناتال جلوگیری کند.