شناسایی نشانگر(های) RAPD پیوسته به ژن(های) کنترل کننده زمان گلدهی در جمعیت 1F بادام حاصل از تلاقی کنترل شده (♂) تونو × (♀) شاهرود 12

در این تحقیق زمان گلدهی و برخی صفات مورفولوژیکی به مدت دو سال در جمعیت 1F شامل 72 نتاج حاصل از تلاقی رقم های ’تونو ‘(میان گل) و ’شاهرود 12 ‘دیرگل مورد ارزیابی قرار گرفت. در این تحقیق برای شناسایی نشانگرهای همبسته با ژن زمان گلدهی، از روش تجزیه تفرق توده ای با استفاده از 150 آغازگر RAPD در توده انتخاب شده و نهایتا کل جمعیت مورد بررسی، استفاده شد. نتایج تایید کرد که توارث زمان گلدهی در نتاج ارزیابی شده به صورت کمی می باشد. زمان گلدهی در نتایج محدوده وسیعی را نسبت به والدین نشان دادند، هرچند که برخی از نتاج زودتر از والد میان گل ’تونو‘ به گل رفتند. نتایج نشان داد که نشانگرهای BA-17600،1000،BC-05320، BC-06800، BC-141750، BC-17600،BC-20250، OPC-05850 و OPC-09700،1100 با دیرگلدهی و BA-04720، BB-10630، BC-092000، BD-12510 و OPC-12350 با زودگلدهی در ارتباط بودند. پس از تهیه نقشه ژنتیکی جمعیت مورد بررسی، تجزیه QTL برای زمان گلدهی انجام شد. نتایج نشان داد که آغازگر BA-17به میزان 4 سانتی مورگان با یکی از مکان های ژنی کنترل کننده دیرگلدهی فاصله دارد. همچنین آغازگرهای OPC-09 و BA-04 به ترتیب در فاصله 2 و 3 سانتی مورگان از یکی از ژن های کنترل کننده دیرگلدهی و زودگلدهی قرار گرفتند. نشانگرهای ژنتیکی پیوسته با زمان گلدهی در بادام بسیار مهم می باشد چرا که استفاده از این نشانگرها در جهت انتخاب مستقیم برای شناسایی واریته های مناسب از نظر زمان گلدهی از بین ژنوتیپ های زودگل موجب صرفه جویی در زمان و هزینه می گردد.