همبستگی بین دید خوش بینانه با سلامت عمومی در بیماران قلبی

رابطه دید خوش بینانه در زندگی با متغیرهای سلامت در مطالعات زیادی تایید شده است. در اکثر پژوهش ها این رابطه در جمعیتی غیربالینی بررسی شده است. با توجه به تحقیقات معدود در بین گروه های بالینی، این مطالعه با هدف بررسی همبستگی بین دید خوش بینانه با سلامت عمومی در گروهی از بیماران قلبی صورت گرفت.
این مطالعه به صورت توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. جامعه آماری شامل تمامی بیماران قلبی بیمارستان مصطفی خمینی تهران طی سالهای 1390-1389 بود. در این بررسی 110 بیمار به عنوان نمونه پژوهش به شیوه نمونه گیری تصادفی از بین بیماران بیمارستان مصطفی خمینی تهران انتخاب شدند و ابزارهای پژوهش روی آنها اجرا گردید. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های سلامت عمومی (GHQ-28) و خوش بینی (LOT) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی، همبستگی اسپیرمن، آزمون من ویتنی و رگرسیون صورت گرفت.
در این بررسی بین دید خوش بینانه و سلامت عمومی، همبستگی معنی داری وجود داشت (r=0.77، p<0.001) و هر دو خرده مقیاس دید خوش بینانه، توان پیش بینی معنی دار سلامت عمومی را داشتند.
طبق نتایج این مطالعه با افزایش امید به آینده، خوش بینی و داشتن نگرش مثبت به وقایع (مثبت بینی) در بیماران قلبی، سلامت عمومی نیز افزایش یافته و اضطراب، افسردگی و اختلال در کارکرد اجتماعی کاهش می یابد.