بررسی ارتباط بین درجه بندی نارسایی گوارشی و مرگ ومیر بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان ولی عصر اراک در سال 1389

با توجه به عدم وجود مطالعات بالینی کافی در مورد ارتباط بین درجه بندی نارسایی گوارشی با مرگ بیماران بدحال، این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین درجه بندی نارسایی گوارشی با میزان مرگ ومیر بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه و تعیین قدرت پیشگویی کنندگی درجه بندی نارسایی گوارشی در مرگ این بیماران اجرا شده است.
در این مطالعه مقطعی 357 بیمار بستری در بخش مراقبت های ویژه که سن بیش از 18 سال داشته و کمتر از 72 ساعت از بستری ایشان می گذشت و امکان اندازه گیری فشار داخل شکمی وجود داشت با کسب رضایت نامه آگاهانه وارد مطالعه شدند. اطلاعات جمعیت شناختی و یافته های بالینی بیمار و فشار داخل شکمی وی در هفته اول بستری در بخش مراقبت های ویژه و میزان مرگ بیماران تا روز 28 پس از بستری ثبت و با نرم افزار آماری SPSS ویرایش 16 آنالیز شد.
میزان مرگ در طی هفته اول و روز 28 به ترتیب 5/11 درصد و 7/29 درصد بود. میزان بروز افزایش فشار داخل شکمی 7/34 درصد، میزان بروز سندرم کمپارتمان شکمی 2/6 درصد و میانگین درجه بندی نارسایی گوارشی در طی هفته اول بستری در بخش مراقبت های ویژه، 346/1 (935/0SD) بود که همگی با میزان مرگ ومیر در روز 7 و 28 ارتباط معناداری داشتند (05/0>P). در رگرسیون لجستیک متغیرهای نامبرده جهت تعیین میزان مرگ بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه قدرت پیش گویی کنندگی داشتند.
بررسی کنونی رابطه معنادار بین درجه بندی نارسایی گوارشی با مرگ بیماران بستری در روز های 7 و 28 بستری در بخش مراقبت های ویژه را نشان داد که بر اهمیت توجه به آن به عنوان یک فاکتور پیش گویی کننده مرگ ومیر در این بیماران اشاره دارد.