مقایسه فعالیت جسمانی در زنان مبتلا و غیرمبتلا به لیومیوم رحمی

لیومیوم رحمی شایع ترین تومور خوش خیم رحمی می باشد که سبب مشکلات زیادی برای زنان ازجمله خونریزی های رحمی می شود. درمان طبی این بیماری موقتی است لذا زنان ممکن است مجبور به درمان قطعی آن یعنی هیسترکتومی شوند. امروزه اثبات شده است که با تغییر سبک زندگی می توان از ابتلا به بسیاری از بیماری ها پیشگیری کرد. ازآنجایی که پژوهش های بسیاری به نقش ورزش در پیشگیری از اکثر بیماری ها تاکیددارند لذا مطالعه حاضر باهدف مقایسه فعالیت جسمانی در زنان مبتلا و غیرمبتلا به لیومیوم رحمی در زنان مراجعه کننده به درمانگاه های بیمارستان های آموزشی شهر تبریز صورت گرفت.
در این مطالعه توصیفی- مقایسه ای حجم نمونه با استفاده از مطالعه پایلوت 400 نفر محاسبه شد که با روش نمونه گیری آسان و در دسترس 200 نفر در گروه مبتلا و 200 نفر در گروه عدم مبتلا که ازنظر سن و پاریته همسان شده بودند قرارگرفته و پرسشنامه آماده شده که حاوی اطلاعات فردی-اجتماعی، ورزش و فعالیت جسمانی بود در اختیار آن ها قرار گرفت. داده ها توسط نرم افزار SPSS.13 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.
بررسی حاضر نشان داد که فعالیت جسمانی (فعالیت در منزل به تنهایی، شنا، پیاده روی، دو درجا و یوگا) در 2 گروه نشان دهنده ارتباط معنی دار فعالیت جسمانی و ورزش با ابتلا به لیومیوم بود (04/0 p=) به طوری که 3/14 درصد زنان مبتلا و 85 درصد زنان غیر مبتلا همیشه سابقه فعالیت جسمانی داشتند. با توجه به نتایج این پژوهش در خصوص ارتباط معکوس فعالیت فیزیکی با احتمال ابتلا به لیومیوم رحمی، لزوم تشویق زنان به انجام فعالیت فیزیکی و ورزش در پیشگیری از بیماری ها بیشتر احساس می شود.
یافته های مطالعه حاضر حاکی از فعالیت جسمانی بیشتر در افراد سالم نسبت به افراد مبتلا به میوم بود. با توجه نتایج این مطالعه، امیدواریم نظر مسئولین محترم بهداشتی به اهمیت فعالیت فیزیکی در جامعه و خصوصا زنان جلب شده و در کنار ایجاد تسهیلات مناسب برای ارتقاء سلامتی زنان به ورزش و فعالیت فیزیکی بیشتر توجه شود.