بررسی مقایسه ای پتانسیل آلودگی میکروبی در هوای اطراف بیمارستان میلاد، سازمان انتقال خون و تصفیه خانه فاضلاب شهرک غرب تهران

آئروسل های میکروبی موجود در هوا می توانند به عنوان عاملی برای انتشار میکرو ارگانیسم ها باشند. بیوآئروسل ها یکی از مهم ترین راه های انتشار بیماری های عفونی می باشند. هدف از این مطالعه مقایسه پتانسیل انتشار آئروسل های میکروبی در هوای اطراف بیمارستان میلاد تهران، سازمان انتقال خون ایران و تصفیه خانه فاضلاب شهرک غرب تهران است.
این مطالعه توصیفی- مقطعی، در بیمارستان میلاد، سازمان انتقال خون ایران و تصفیه خانه فاضلاب شهرک غرب تهران از اسفندماه 91 تا تیرماه 92 انجام گرفت. نمونه برداری مطابق با تقویم نمونه برداری سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا (EPA) در سال 2013، به مدت 1 ساعت و به روش غیرفعال و هر 6 روز یک بار انجام شد. محیط کشت انتقالی مورداستفاده برای نمونه های باکتریایی تریپتیک سوی آگار و برای نمونه های قارچی سابورو دکستروز آگار بود. پس از نمونه برداری نمونه ها به آزمایشگاه منتقل شده و مورد آنالیز قرار گرفتند. هم زمان دما، رطوبت، سرعت باد و شاخص پرتو فرابنفش در نقاط نمونه برداری سنجش شدند. و ارتباط آن ها با دانسیته بیوآئروسل ها موردبررسی قرار گرفت.
در مقایسه ایستگاه های منتخب، بیشترین غلظت آلودگی باکتریایی مربوط به هاضم هوازی (CFU/Plate 3303) و کمترین غلظت مربوط به 100 متری بعد از آخرین واحد (CFU/Plate 529) بود.جنس غالب باکتریایی در سازمان انتقال خون و بیمارستان میلاد مربوط به استافیلوکوکوس ها (به ترتیب 6/49درصد و 46درصد) و در تصفیه خانه فاضلاب مربوط به باسیلوس ها (3/36درصد) بود. بیشترین آلودگی قارچی مربوط به فاصله100 متری بعد از آخرین واحد تصفیه خانه (CFU/Plate 67) و کمترین دانسیته مربوط به بیمارستان میلاد (30 CFU/Plate) بود. جنس غالب قارچی در تصفیه خانه فاضلاب و سازمان انتقال خون مربوط به کلادوسپوریوم ها (به ترتیب 49درصد و 84درصد) و در هوای اطراف بیمارستان میلاد مربوط به آلترناریا(47درصد) بود.
طبق نتایج غلظت آئروسل های میکروبی در هوای پیرامون واحدهای عملیاتی و فرآیندی تصفیه خانه فاضلاب بیشتر از هوای اطراف بیمارستان میلاد و سازمان انتقال بود. به عبارت دیگر در تصفیه خانه های فاضلاب فعالیت واحدهای عملیاتی و فرآیندی بر بار آلودگی میکروبی تاثیر می گذارد. مدیریت مناسب بهداشت محیط در تصفیه خانه فاضلاب می تواند یکی از عوامل مهم در کاهش انتشار بیوآئروسل ها باشد. همچنین ضروری به نظر می رسد تا دستگاه های مسئول اقدامات لازم را در تدوین رهنمودها و استانداردها در رابطه با آئروسل های میکروبی منتقله از طریق هوا انجام دهند.