بهینه سازی محیط کشت صنعتی برای تولید انبوه مخمر زیستی Candida membranifaciens عامل کنترل زیستی کپک آبی و کپک خاکستری سیب

بهینه سازی فرآیند تولید انبوه عوامل کنترل زیستی یکی از مهم ترین فعالیت ها در صنایع رقابتی می باشد تا بخش صنعت را به تولید تجاری آنها ترغیب نماید. در این تحقیق به منظور بالا بردن تولید زیست توده سلولی مخمر Candida membranifaciens بهینه سازی اجزای محیط کشت با کمک روش رویه پاسخ و در دو مرحله، غربال گری اجزای محیط کشت و بهینه سازی سنجه های موثر بر تولید انجام گرفت. از ملاس چغندر قند، ملاس نیشکر، آب پنیر و سوکروز به عنوان منبع کربن و از عصاره ذرت خیسانده (CSL)، اوره و عصاره مخمر به عنوان منبع نیتروژن استفاده گردید. آزمایش های متعددی برای انتخاب منابع کربن و نیتروژن و با استفاده از نسخه نه نرم افزارDesign Expert® طراحی و انجام شدند. نتایج آزمایش های غربال گری نشان دادند که از بین سنجه های انتخاب شده، ملاس نیشکر و CSL تاثیر معنی داری در رشد مخمر داشتند. هم چنین رابطه بین سنجه ها و میزان رشد غیر خطی بود. برای انتخاب بهترین معادله ای که بتواند رشد مخمر را توصیف کند از روش آماری تجزیه واریانس (ANOVA) استفاده شد. بر این اساس، مدل مناسب یک مدل چند جمله ای درجه دوم و اثرات متقابل مربوطه بود. با حل معادله به دست آمده و تجزیه و تحلیل نمودار رویه پاسخ، غلظت بهینه CSL و غلظت ملاس نیشکر در محیط کشت برای رسیدن به حداکثر رشد، به ترتیب 20 و 2/39 گرم در لیتر تعیین شد.