پراکنش مکانی جوامع ماکروبنتیک در ارتباط با شرایط محیطی سواحل بین جزر و مدی و زیر جزر و مدی بوشهر

پراکنش مکانی جمعیت ماکروبنتوزها در طول سواحل ایرانی خلیج فارس از استان بوشهر مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه ها با گرب van Veen از نواحی بین جزر و مدی (0 متر) و زیر جزر و مدی (اعماق 5 و 10 متر) در 16 ایستگاه و 6 ترانسکت شامل 4 بندر (گناوه، بندرگاه، رستمی و عسلویه) و 2 خور (فراکه و شیف) جمع آوری شد. در کل 17 گروه از ماکروبنتوزها در تحقیق حاضر شناسایی شدند به طوری که بیشترین اجتماعات غالب به ترتیب متعلق به نرمتنان، کرمهای حلقوی، بندپایان و سایر ماکروبنتوزها بود. میانگین تراکم (فراوانی) ماکروبنتوزها در اثر متقابل عمق × ترانسکت در دامنه ای از 450 تا 4380 عدد در متر مربع و میانگین بیوماس (تر) نیز در دامنه ای از 9 تا 165 گرم در متر مربع قرار داشت. بالاترین فراوانی و بیوماس ماکروبنتوزها به ترتیب در اعماق 10 متر و بین جزر و مدی مشاهده شد. به طور کلی تاثیر پارامترهای محیطی مانند عمق آب، ترانسکت، بافت و مواد آلی رسوبات بر شاخص های بیولوژیک (تراکم و بیوماس) و شاخص های اکولوژیک (تنوع و غنا) و الگوی پراکنش ساختار ماکروبنتوزها مشخص شد. در نتیجه با افزایش عمق و رسوبات نرم، تراکم بالا و کاهش بیوماس مشاهده شد. همچنین تراکم و بیوماس اختلاف معنی دار (05/0>p و 01/0>p) داشت که می تواند با ترکیبی از فاکتورهای مختلف مانند عمق، ترانسکت، ویژگی های رسوب، شرایط هیدرودینامیک و آلودگی دریا مرتبط باشد.