ارزیابی تاثیر مهار کننده باسیلوس لیکنی فورمیس بر آفلاتوکسین های G1 و G2 در محیط کشت آزمایشگاهی و آرد ماهی کیلکا

هدف این مطالعه بررسی تاثیر مهارکننده باسیلوس لیکنی فورمیس روی آفلاتوکسین های G1 و G2 در محیط کشت آزمایشگاهی و آرد ماهی کیلکا است. از دو غلظت آفلاتوکسین (8 و 12 نانوگرم بر میلی لیتر برای G1 و G2) و (2 و 4 میلی لیتر از استاندارد آفلاتوکسین به 50 گرم از آرد ماهی) به ترتیب در محیط کشت آزمایشگاهی و آرد ماهی کیلکا استفاده گردید. دوز مورد استفاده باسیلوس لیکنی فورمیس نیز دو غلظت 3 و 4 درصد بوده است. میزان تغییرات باسیلوس و آفلاتوکسین به ترتیب توسط دستگاه اسپکتروفتومتر (جذب نوری با طول موج 600 نانومتر) و HPLC مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج آزمایشگاهی نشان داد که به هنگام استفاده از دوز 3 درصد باسیلوس لیکنی فورمیس، میزان کاهش معنی دار (05/0 p<) G1 با غلظت های 8 و 12 نانوگرم بر میلی لیتر به ترتیب 9/99 و 4/99 درصد و G2 با غلظت 8 و 12 نانوگرم بر میلی لیتر به ترتیب 2/99 و 2/98 درصد و میزان کاهش معنی دار (05/0 p<) آفلاتوکسین در دوز 4 درصد باسیلوس لیکنی فورمیس به ترتیب 100 و 100 درصد برای G1 با غلظت های 8 و 12 نانوگرم بر میلی لیتر و 100 و 6/99 درصد برای G2 با غلظت 8 و 12 نانوگرم بر میلی لیتر بوده است. در آرد ماهی، میزان کاهش آفلاتوکسین برای تیپ G1 و G2 با حضور 3 و 4 درصد باسیلوس لیکنی فورمیس به همراه 2 و 4 میلی لیتر از سوسپانسیون استاندارد آفلاتوکسین در 50 گرم از آرد ماهی برای G1به ترتیب 8/75 و 1/66 درصد و 4/95 و 7/81 درصد و برای G2 به ترتیب 7/77 و1/80 درصد و 9/98 و 3/89 درصد بوده است. نتایج نشان می دهد که باسیلوس لیکنی فورمیس قادر به کاهش (05/0 p<) آفلاتوکسین های G1 و G2 در شرایط آزمایشگاهی و آرد ماهی بوده و توصیه می شود از آن به عنوان ابزار بیولوژیک در جهت کنترل آفلاتوکسین در کارگاه های تولید آرد ماهی استفاده گردد