اثر خاکورزی بین ردیفی بر عملکرد کمی و کیفی سی بزمینی و کارآیی مصرف آب در یک خاک ریز بافت

در این پژوهش تاثیر خاک ورزی بین رد یفی در فصل رشد بر عملکرد س یب زمینی و کارآیی مصرف آب به مدت دو سال (1388 و 1389) در خاک ی با بافت لوم رسی س یلتی در ایستگاه تحق یقات کشاورز ی تجرک همدان بررسی شد. این پژوهش با استفاده از آزما یش کرتهای نوار ی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی اجرا شد. نوار افقی، مقدار آب آبیاری پس از مرحله گل دهی شامل: آبیاری کامل و کم آبیاری (100 و 75 % نیاز آبی سیب زمینی) و نوار عمودی، نوع خاک ورزی بین ردیف های کاشت شامل: 1) خاک ورزی با زیرشکن به 20 سانتی متر، 3) خاک ورزی با پنجه غازی به عمق 5 سانتی متر و - 35 سانتی متر، 2) خاک ورزی با گاوآهن قلمی به عمق 25 - عمق 40 4) بدون خاک ورزی بین رد یفی (شاهد) بود. در طول رشد گ یاه، مقاومت مکا نیکی خاک (شاخص مخروط ی) در دو مرحله و نی ز سرعت نفوذ آب به خاک ا ندازه گیری شدند. در زمان برداشت، عملکرد و برخی از فاکتورهای کمی و ک یفی سیب زمینی اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که اثر روش های خاک ورزی بین رد یفی بر مقاومت مکا نیکی خاک مع نی دار بوده و به تر تیب خاک ورزی با ز یرشکن یا گاوآهن قلمی بیشترین تاثیر را بر کاهش مقا ومت مکا نیکی خاک در بین تیمارها داشتند. سرعت نفوذ آب در خاک در تیمار ز یرشکن زن ی به طور معنی داری بیشتر از روش های استفاده از پنجه غازی و بدون عمل یات بود. تاثیر روش های خاک ورزی بین رد یفی بر عملکرد س یب زمین ی در سطح 5 درصد مع نی دار شد و روش های خاک ورزی با ز یرشکن یا گاوآهن قلم ی بیشترین عملکرد س یب زمینی را در بین تیمارها داشتند. تاثیر مقدار آب آبیاری پس از مرحله گل دهی بر عملکرد س یب زمینی مع نی دار نشد. اثر روش های مختلف خاک ورزی بین رد یفی بر کارآیی مصرف آب معنی دار نبود.