مقایسه سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان، چربی و القایی از نظر بیان ژن های پرتوانی

با وجود پیشرفت های گسترده در زمینه ی کشت سلول های بنیادی، هنوز انتخاب بهترین منبع سلولی کارآمد جهت تزریق، قابل تامل است. از آنجا که میزان بیان ژن های پرتوان، نشان دهنده ی درجه ی کارآمدی سلول های بنیادی است، در این تحقیق بیان برخی از ژن های پرتوان از جمله c-Myc، klf-4، oct4 و sox-2 در سلول های بنیادی به دست آمده از سه منبع بافت چربی، مغز استخوان و القایی، مورد مقایسه قرار گرفت.
تحقیق به روش تجربی انجام گرفت. سلول های بنیادی القایی مورد استفاده در این تحقیق به صورت آماده تهیه شدند. پس از تهیه، جداسازی و کشت، سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان و چربی انسانی در پاساژ سوم، مارکرهای سطحی آنها با تکنیک فلوسیتومتری مورد ارزیابی و تایید قرار گرفت. پس از طراحی پرایمرهای مناسب ژن های c-Myc، klf-4، oct4 و sox-2 و همچنین ژن GAPDH (بعنوان ژن کنترل)، بیان ژن های فوق در سه منبع سلول های بنیادی توسط real time PCR مورد مقایسه قرار گرفت.
بیان ژن c-Myc در سلول های بنیادی چربی بیشترین مقدار را به خود اختصاص داد و بعد از آن به ترتیب، سلول های بنیادی القایی و مغز استخوان قرار گرفتند. ژن klf-4 در سلول های بنیادی مشتق از چربی و سلول های القایی، تقریبا به یک میزان بود و اختلاف معناداری با یکدیگر نداشتند و سلول های مغز استخوان کمترین میزان را به خود اختصاص دادند. سلول های مغز استخوان، بیشترین میزان بیان oct که مهمترین مارکر سلول های بنیادی جنینی است را از خود نشان داد. پس از آن سلول های القایی و سلول های چربی، بدون اختلاف معنادار نسبت به یکدیگر، در رتبه های بنمودعدی قرار گرفتند. بیان ژن sox-2 در سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان، بیش از دو گروه دیگر بود.
سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان در مقایسه با سلول های بنیادی القایی و سلول های بنیادی مشتق از چربی، منبع مناسب تری در کاربردهای سلول درمانی می باشند.