مفهوم گذر از حالت اپی تلیالی به حالت مزانشیمی در روند سرطان

از آن جا که بسیاری از مرگ و میرهای مبتلایان به سرطان ناشی از متاستاز است، مطالعه در مورد فرآیندهای درگیر در متاستاز از جمله گذر از حالت اپی تلیالی به حالت مزانشیمی Epithelial to Mesenchymal Transition (EMT) بسیار مهم و حیاتی است، تا امروز مطالعات گسترده ای در رابطه با فرآیند EMT و ارتباط آن با سرطان انجام گرفته است و نتایج نشان داده است که EMT در شروع متاستاز، تهاجم و عود سرطان نقش دارد. همچنین می تواند به مقاومت دارویی منجر شود. در این فرآیند که به صورت طبیعی هنگام اندام زایی در تکوین جنین و ترمیم زخم رخ می دهد، فنوتیپ سلولی دستخوش تغییرات گسترده از جمله افزایش توان مهاجرت و تهاجمی شدن می شود و سلول اپی تلیالی درگیر، حالت مزانشیمی شبه فیبروبلاستی پیدا می کند. سلول های مزانشیمی از نظر نیم رخ بیان ژنی و فنوتیپی با سلول های بنیادی سرطانی (CSCs) ویژگی های مشترکی دارند. این احتمال ارتباط بین فرآیند EMT با سرطان را تقویت کرده است.CSCs سلول های توموری هستند که توانایی خود نوزایی و تومورزایی از طریق تمایز را دارند. این فرآیند از طریق القاء CSCs به شروع متاستاز منجر می شود. در این مقاله مروری، دانش جاری پیرامون تاثیر EMT در پیشرفت سرطان مانند نحوه شکل گیری CSCs، عامل های تنظیمی در آن و همچنین مهار EMT و درمان سرطان مورد بررسی و بحث قرار گرفته است.