تروریسم هسته ای و راهکارهای مقابله با آن از منظر حقوق بین الملل

مدت هاست مطالبی در مورد دستیابی گروه ها و سازمان های تروریستی به سلاح های هسته ای در رسانه ها و مجامع علمی و سیاسی عنوان می شود. تروریسم هسته ای جدیدترین و فاجعه بارترین مصداق تروریسم است. در این مقاله به رویکرد حقوق بین الملل به تروریسم هسته ای و راهکارهای مقابله با آن پرداخته می شود.
روش تحقیق: این مقاله به روش توصیفی تحلیلی با استفاده از منابع کتابخانه ای نگارش شده است.
تاکنون تروریسم هسته ای در مفهوم مضیق آن به معنای استفاده گروه های تروریستی از سلاح های هسته ای اتفاق نیفتاده، ولی سایر مصادیق آن تا حدود زیادی اتفاق افتاده است. تروریسم هسته ای به یکی از بزرگ ترین معضلات و نگرانی ها در سطح بین المللی تبدیل شده است. این نگرانی به حدی است که کوفی عنان دبیر کل اسبق سازمان ملل متحد در اول اکتبر 2001 در مجمع عمومی بیان داشت «حمله تروریست ها با سلاح های هسته ای می تواند میلیون ها نفر را بکشد و این در حالی است که جهان قادر نبوده حتی مانع وقوع حملات تروریستی 11 سپتامبر شود». علاوه بر آن، وی در آخرین گزارش مهم خود در سال 2005، تروریسم هسته ای را تهدیدی جهانی و چالش آینده جامعه بین المللی دانسته است. همچنین روسای جمهوری بسیاری از کشورهای غربی، تروریسم هسته ای را بزرگ ترین خطر و چالش پیش رو در خصوص امنیت ملی کشور خود می دانند.
صدور قطعنامه 1540 شورای امنیت در 2004، اصلاح کنوانسیون حفاظت فیزیکی از مواد هسته ای و تصویب کنوانسیون بین المللی سرکوب تروریسم هسته ای در 2005، از جمله اقداماتی است که در ارثه بین المللی برای مقابله با تروریسم انجام شده است.