رسالت جهانی پیامبر اسلام (ص) از منظر قرآن

آن روز که بار دیگر در رحمت الهی بر روی بندگان گشوده شد و کوه حرا میزبان اولین آیات حیات بخش الهی و خاتم النبیین (ص) و جبرئیل امین (ع) بود، قلب محمد (ص) مدخل و منزل نزول وحی الهی شد و او به امر اله خواند: «إقرا باسم ربک الذی خلق...». او که تا دیروز چیزی از این آیات نمی دانست، حال آیات الهی را می خواند و مامور است که اینها را به مردم برساند. اما این مردمی که سالیان دراز با فرهنگ و آداب آباء و اجدادی شان خو گرفته اند، چطور می توانند دست از حداقل بخشی از آنها بکشند و آنها را رها کنند و سخنان مرسل الهی را گوش فراداده و بپذیرند؟! شخص نبی (ص) چگونه و به چه ترتیب باید رسالت الهی خویش را برایشان مطرح و بازگو نماید؟! آیا این رسالت همانگونه که عده ای از جمله مستشرقان ادعای آن را دارند، مختص جامعه ای خاص، قبیله ای منفرد، ن‍ژادی ویژه و... می باشد یا نه، شامل تمام مردم در تمام اعصار و تمام مکان ها می شود؟ آیا راهی برای پاسخ دادن به اشکال آنانی نیست که امر رسالت نبی گرامی را منحصر به شرایط و افراد و زمان و مکان می نمایند؟ و...
اینها مطالبی است که سعی شده در این پژوهش بررسی شود و گفته خواهد شد که دین اسلام و رسالت الهی پیامبر (ص) تخصیص بردار و محدودیت بردار نیست، بلکه فراگیر و همگانی است.