بررسی آگاهی دانشجویان مامایی، کارورزان پزشکی زنان و دستیاران تخصصی زنان از موازین اخلاق پزشکی، در بخش لیبر بیمارستان های آموزشی منتخب شهر تهران سال 1390

ظهور جنبش هایی که با مضمون حقوق بیمار و با هدف افزایش رضایت بیماران و اعتلای خدمات درمانی به آن ها در حیطه بهداشت و درمان شکل گرفته است، زمینه رعایت و آگاهی از مفهوم موازین اخلاق پزشکی را که حقوق بیماران را نیز شامل می گردد، بیش از پیش مورد توجه قرار داده است. لازمه عملکرد اخلاقی مناسب در حیطه درمان، آگاهی از مفاهیم اخلاق پزشکی می باشد.

این پژوهش از نوع توصیفی می باشد. 39 دانشجوی گروه علوم پزشکی (مامایی، کارورز زنان و دستیار زنان) که در زمان مطالعه مشغول به ارائه خدمات درمانی در بخش لیبر 5 بیمارستان آموزشی منتخب شهر تهران بودند، با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و آگاهی آن ها نسبت به موازین اخلاق پزشکی مورد بررسی قرار گرفت. ابزار، پرسشنامه پژوهشگر ساخته دو قسمتی شامل اطلاعات دموگرافیک و 15 سوال در حیطه آگاهی از موازین اخلاق پزشکی بود.جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و نرم افزار 17 SPSS استفاده شد.

میانگین نمره آگاهی دانشجویان گروه علوم پزشکی 07/2±53/8 از حداکثر 15 به دست آمد که در این پژوهش بیانگر آگاهی در سطح متوسط بود. بین سن، رشته تحصیلی و نمره آگاهی دانشجویان ارتباط معناداری وجود نداشت(p≥0/05). بحث: آگاهی افراد در یک سازمان بر عملکرد آن ها تاثیر می گذارد، لذا شناسایی میزان آگاهی شاغلین بهداشت و درمان، زمینه مناسبی را جهت شناسایی کمبودها و برنامه ریزی در جهت ارتقای آگاهی آن ها فراهم می کند که خود می تواند بر عملکرد ارائه دهندگان خدمات درمانی، رضایت بیماران و ارتقای سطح سلامتی و خدمات حوزه درمان تاثیرگذار باشد.