عملکرد آب شکن ها در روند تغییرات خط ساحل

کنترل فرسایش در مناطق ساحلی، امری ضروری می باشد. در نزدیکی نیروگاه اتمی بوشهر منطقه ساحلی لیان که دارای چشم اندازهای طبیعی زیبایی است،در حال تخریب می باشد.هدف از این تحقیق بررسی عملکرد سازه آب شکن درمنطقه است. با استفاده از نرم افزار MIKE21، نوار ساحلی لیان مدل سازی شده و به روش سعی و خطا سازه های آب شکن با طول های متفاوت در مکان های مختلف از سایت قرار داده شده و میزان رسوب گذاری و فرسایش در هر حالت مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این تحقیق بیانگر این است که استفاده از آب شکن به عنوان سازه حفاظت ساحلی، اگر با مطالعه دقیق انجام نشود، می تواند اثرات مخربی در پایین دست سازه ایجاد کند. طول آبشکن ها و محل ونحوه قرارگیری آنها نسبت به خط ساحل و یکدیگر، بر رسوب گذاری و فرسایش منطقه و حجم آن تاثیر دارد.مدلسازی کمک می کند که با توجه به نوع کاربری منطقه سازه مناسب و محل آن انتخاب شود. بعنوان مثال در نقطه 150 از خط نوار ساحلی پس از قرار دادن دو سازه آبشکن به طول 500 متر، پس از 20 سال تقریبا 120 متر فرسایش رخ خواهد داد. در حالتی که با افزایش طول آبشکن به 850 متر میزان فرسایش این نقطه به 23 متر خواهد رسید. در نقطه 85 از نوار خط ساحل پس از قرار دادن دو سازه آبشکن به طول 500 متر، با گذشت 20 سال تقریبا 275 متر رسوب گذاری خواهیم داشت. اگر طول آبشکن به 850 متر افزایش یابد، 258 متر رسوب گذاری داریم.