اثر یک دوره برنامه تمرینی پیلاتس بر افسردگی و برخی کارکردهای حرکتی مرتبط با افتادن در زنان سالمند

تحقیق حاضر با هدف تاثیر یک دوره تمرینات پیلاتس بر افسردگی و برخی کارکردهای حرکتی مرتبط با افتادن در سالمندان انجام شد. تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون – پس آزمون بود. نمونه تحقیق 30 زن سالمند با محدوده سنی 62 تا 80 سال بودند که در سال1390 به مرکز توانبخشی سالمندان شهرکرد مراجعه کردند. شرکت کنندگان به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند برای ارزیابی افسردگی از فرم کوتاه افسردگی سالمندان، تعادل از آزمون های دسترسی عملکردی و زماندار برخاستن و برگشتن و سرعت راه رفتن از آزمون 10 متر راه رفتن استفاده شد. گروه تجربی به مدت 12 هفته در تمرینات پیلاتس شرکت کردند. داده ها با استفاده از روش کواریانس تحلیل شدند. نتایج نشان داد تمرینات پیلاتس باعث کاهش 801/19 درصدی افسردگی در گروه تجربی شد. در سرعت معمولی (218/9 درصد) و حداکثر سرعت (055/9 درصد) راه رفتن گروه تجربی افزایش معناداری بدست آمد. همچنین پیشرفت معنی داری در تعادل ایستا (703/16 درصد) و تعادل پویا (263/7 درصد) مشاهده شد. اما تفاوت معنی داری بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه کنترل مشاهده نشد. لذا به نظر می رسد تمرینات پیلاتس می تواند در کاهش افسردگی، بهبود تعادل ایستا و پویا و سرعت راه رفتن زنان سالمند، موثر باشد.