مقایسه اثربخشی روشهای درمانی حساسیت زدایی از طریق پردازش مجدد حرکات تعقیبی چشم و روش درمانی شناختی- رفتاری بر کاهش علائم اختلال استرس پس از سانحه در جانبازان جنگ تحمیلی

هدف از پژوهش حاضرتعیین مقایسه اثربخشی روش‫های درمانی حساسیت زدایی از طریق حرکات تعقیبی چشم و پردازش مجدد و روش درمانی شناختی– رفتاری بر کاهش علائم اختلال استرس پس از سانحه است.
مواد و روشها: جامعه مورد نظر در این پژوهش را 400 نفر از جانبازان دوران دفاع مقدس مراجعه کننده به بهداری های نظامی مورد تشکیل دادند. نمونه پژوهش حاضر 200 نفر بود که به طور تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامهpcl پاسخ دادند. از میان 80 نفری که از پرسشنامه(PCL) نمره حد نصاب را کسب کرده بودند تعداد 45 نفر به تصادف انتخاب و در 3 گروه؛ دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل را تقسیم شدند. یکی از گروه های آزمایش 8 جلسه درمان شناختی- رفتاری و گروه دیگر 8 جلسه درمان پردازش مجدد حرکات تعقیبی چشم را دریافت نمودند. پس از پایان جلسات درمان، از تمامی شرکت کنندگان تستهای پس آزمون گرفته شد. داده های حاصل با استفاده از روش تحلیل کوواریانس (ANCOVA) در نرم افزار SPSS16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها نشان داد بین میانگین اختلال استرس پس ازسانحه گروه حرکات تعقیبی چشم با میانگین اختلال استرس پس از سانحه گروه شناختی- رفتاری تفاوت معنادار وجود دارد. همچنین مشاهده شد که تفاوت معناداری میان گروه کنترل و گروه درمانی شناختی- رفتاری و همچنین گروه حرکات تعقیبی چشم به لحاظ میانگین اختلال استرس پس از سانحه وجود دارد (0/05P<)0 نتیجهگیری: نتایج پژوهش نشان داد روشهای درمانی حساسیت زدایی از طریق حرکات تعقیبی چشم و پردازش مجدد وروش درمانی شناختی- رفتاری بر کاهش علائم اختلال استرس پس از سانحه مو ثر بوده و روش حرکات تعقیبی چشم و پردازش مجدد از روش درمانی شناختی- رفتاری موثرتر میباشد.