شناسایی مولکولی گونه های پروانه های زنبورمانند درختان فضای سبز شهر اصفهان و تعیین شدت آلودگی درختان میزبان مختلف

پیام:
چکیده:

پروانه های زنبور مانند از خانواده Sesiidae یکی از مخرب ترین آفات چوبخوار درختان مثمر و غیر مثمر در کشور های مختلف دنیا محسوب می شوند. با توجه به بروز خسارت شدید پروانه های زنبور مانند در فضای سبز شهر اصفهان، گونه های خسارت زا مورد شناسایی قرار گرفتند. درصد و شدت آلودگی گونه های مختلف درختی به این آفات با بازدید 4768 اصله درخت در 14 منطقه شهرداری، دانشگاه صنعتی اصفهان و پارک جنگلی ناژوان تعیین شد. شناسایی گونه ها، با استخراج DNA از مرحله لاروی و حشره کامل سپس واکنش زنجیره ای پلی مراز و توالی یابی ناحیه سیتوکروم اکسیداز یک (COI) انجام گرفت. نتایج توالی یابی مشخص کرد که گونه، (Gorbunov) Synanthedon caucasica روی چنار، نارون وسک و نارون چتری و گونه Sesia pimplaeformis (Oberthür) (=Eusphecia pimplaeformis) روی بید و صنوبر خسارت زا می باشند. درصد آلودگی میزبان ها با محاسبه نسبت درختان آلوده به کل درختان و شدت آلودگی با محاسبه مجموع تعداد آلودگی فعال لاروی، آلودگی قدیمی (قبلی) و پوسته شفیرگی روی تنه به ازای هر 10 سانتی متر از قطر تنه درخت تعیین گردید. این بررسی با 10 تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی و آزمایش تجزیه مرکب اجرا شد، به طوری که منطقه به عنوان عامل اصلی و میزبان به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. با محاسبه رگرسیون خطی بین قطر درخت و شدت آلودگی، تاثیر قطر درخت بر شدت آلودگی نیز بررسی شد. از نظر درصد آلودگی نتایج نشان داد که %8/53 درختان چنار، %4/64 درختان نارون چتری، %6/65 درختان نارون وسک، %2/45 درختان سپیدار و %6/52 درختان بید و در مجموع از کل درختان میزبان، %2/53 درختان آلوده به این آفات بودند. از نظر شدت آلودگی درختان نارون چتری با میانگین شدت آلودگی 2/4 بیشترین شدت آلودگی را به خود اختصاص داده و نارون وسک، چنار، بید و سپیدار به ترتیب در درجات بعدی قرار داشتند. در این مطالعه هیچ گونه علائم آلودگی گونه های پروانه زنبور مانند روی درختان توت، اقاقیا و زبان گنجشک مشاهده نشد. همبستگی بین قطر تنه و میزان آلودگی درختان مثبت ولی این همبستگی تنها در درختان نارون چتری و بید در سطح % 5 معنی دار بود.

زبان:
فارسی
صفحات:
55 تا 72
لینک کوتاه:
magiran.com/p1283135 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!