بررسی میزان وجود استخوان بینی در سه ماه اول بارداری در غربال گری ناهنجاری های کروموزومی در جمعیت بومی منطقه خوزستان

یکی از فاکتورهایی که همراه با دیگر فاکتورهای سونوگرافی جهت تشخیص ناهنجاری های کروموزومی مطرح است، وجود یا عدم وجود استخوان بینی جنین در سونوگرافی سه ماهه اول بارداری می باشد.
هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان وجود این فاکتور در سه ماهه اول بارداری در جمعیت بومی منطقه خوزستان و بررسی ارزش آن در تشخیص ناهنجاری کروموزومی می باشد.
این مطالعه بر روی 2314 خانم باردار در سن بارداری 13-11 هفته که جهت غربال گری سه ماهه اول بارداری مراجعه نموده بودند انجام شد. کلیه افراد از نظر وجود یا عدم وجود استخوان بینی جنین بررسی شدند. همچنین کلیه افراد تحت غربال گری از نظر ناهنجاری کروموزومی با توجه به فاکتورهای سونوگرافی روشنی پشت گردن (NT)، تعداد ضربان قلب جنین (FHR)، طول سری-دمی جنین (CRL) و سن مادر و فاکتورهای سرمی خون مادر Free βHCG] و پلاسما پروتئین A وابسته به حاملگی (PAPP_A)[قرار گرفته و افراد در سه گروه کم خطر، پرخطر و با خطر متوسط قرار داده شدند و سرانجام بارداری در همه افراد تحت مطالعه، از نظر ابتلا یا عدم ابتلای جنین به ناهنجاری کروموزومی مورد بررسی قرار گرفتند. سپس بر اساس تست فیشر ارتباط بین ناهنجاری کروموزومی و وجود یا عدم وجود استخوان بینی بررسی شد.
از تعداد 2180 مورد خانم تحت مطالعه که در آن ها فاکتور استخوان بینی ارزیابی شده بود، 2173 مورد دارای جنین با فنوتیپ نرمال و 7 مورد دارای جنین با ناهنجاری کروموزومی (3مورد تریزومی 21، 2مورد تریزومی 18، 1مورد سندرم ترنر استخوان بینی منفی و تریزومی 13، مثبت بود. از 2173 مورد با فنوتیپ نرمال نیز در 6 مورد فاکتور استخوان بینی منفی بود. براساس تست دقیق فیشر با 0/0001=p ارتباط معنی داری بین عدم وجود استخوان بینی و ابتلا به ناهنجاری کروموزومی حاصل شد.
غربال گری سه ماهه اول بارداری در تشخیص ناهنجاری های جنینی بسیار موثر می باشد و فاکتور استخوان بینی در منطقه تحت مطالعه دارای ارزش قابل توجه در تشخیص ناهنجاری های کروموزومی می باشد.