یادداشت پژوهشی بررسی میدانی عملیات بهسازی به روش بازیاف تسرد درجا با قیرامولسیون مراحل مطالعات، اجرا و عملکرد

بازیافت سرد درجا، یکی از روش های نوین بهسازی روساز ی های آسفالتی به شمار می رود. اگرچه مطالعات و تحقیقات آزمایشگاهی و میدانی گسترد های در این زمینه انجام شده است، اما به دلیل تاثیر عوامل مختلف و متغیرهای زیاد، همچنان نیاز به افزایش اطلاعات و تجربیات در این زمینه وجود دارد. در این تحقیق با مطالعه موردی مراحل مختلف عملیات بهسازی در محور سمنان- دامغان شامل مطالعات میدانی، جزئیاتی از عملیات اجرایی و بررسی عملکرد پیشنهاداتی جهت انتخاب یک پروژه مناسب برای بهسازی به روش بازیافت سرد درجا ارایه شد هاست. در مرحله مطالعات، علاوه بر بررس ی های محلی و جم عآوری اطلاعات مربوط به وضعیت خرابی های موجود، آزمایشهای مخرب و غیرمخرب نیز در مسیر انجام شده و طراحی با استفاده از روش های مستقیم و غیرمستقیم صورت پذیرفت. با توجه به نتایج به دست آمده از مطالعات، مسیر به قطعات طرح مختلفی تقسیم شده و با استفاده از دو روش روکش سنتی و بازیافت سرد، مورد بهسازی قرار گرفت. پس از اتمام عملیات بهسازی، عملکرد روسازی اجرا شده به مدت 5 سال بعد از اجرا بررسی شد. از مجموع 16 کیلومتر از مسیر که 104 کیلومتر آن به روش بازیافت سرد و مابقی به روش سنتی مورد بهسازی قرار گرفت، در حدود 154 کیلومتر هیچ گونه خرابی مهم و سازه ای مشاهده نشد. در 11 کیلومتر از مسیر که به روش بازیافت سرد بهسازی شد، خراب ی هایی از حدود 6 ماه پس از اتمام عملیات مشاهده شد. با انجام بررس ی های دقیق میدانی، مه مترین علل وقوع خرابی ها، عدم تراکم و باربری کافی مصالح بستر، عدم وجود لایه های اساس و زیراساس با کیفیت مطلوب و پایین تر بودن مشخصات مقاومتی لایه بازیافتی نسبت به مقادیر در نظر گرفته شده در طراحی شناخته شد. در نهایت با توجه به ارزیابی های میدانی، معیارهایی کمی به عنوان حداقل مشخصات مورد نیاز در یک پروژه برای بهسازی به روش بازیافت سرد ارایه گردید.