شناسایی ژنوتیپ های برتر گل داوودی براساس صفات فنولوژیک و ماندگاری گلدانی

گل داوودی یکی از مهم ترین گیاهان زینتی و دارویی در عرصه جهانی به شمار می رود. در پژوهش حاضر، تنوع موجود بین 50 ژنوتیپ گل داوودی توسط خصوصیات فنولوژیک و مورفولوژیک مورد ارزیابی قرار گرفت. براساس تجزیه واریانس داده ها، تمام صفات مورد بررسی معنی دار بودند و ضریب تغییرات ژنتیکی برای اکثر صفات بیش از 40% بود. بیشترین توارث پذیری عمومی مربوط به زمان رنگ گیری غنچه گل (59/90 درصد) و ماندگاری گلدانی (3/88 درصد) بود. کمترین وراثت پذیری را زمان باز شدن گلچه لوله ای (05/6 درصد) به خود اختصاص داد. در تجزیه رگرسیون گام به گام برای متغیر وابسته ماندگاری گلدانی، صفات زمان رنگ گیری غنچه گل، زمان شکوفایی کامل گل و زمان ریزش گرده توانستند وارد مدل شوند. بر این اساس، طول دوره رویشی و رفتار گلچه های زبانه ای و لوله ای بر ماندگاری گلدانی تاثیر دارند. از سوی دیگر، تجزیه خوشه ایبه روش حداقل واریانس وارد، ژنوتیپ های مورد مطالعه را به شش گروه تقسیم کرد. دو ژنوتیپ «افروز و نامعلوم1» با دوره رویشی کوتاه، ریزش گرده دیرهنگام و ماندگاری گلدانی بالا در گروه جداگانه ای قرار گرفتند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که ژنوتیپ های داوودی مورد مطالعه از پتانسیل ژنتیکی بسیار مطلوبی برخوردارند و بسته به هدف، بسیاری از آنها را می توان جهت بهبود صفات مختلف در برنامه های اصلاحی به کار برد.