نقش هوش هیجانی و هوش معنوی در پیش بینی بخشودگی دانشجویان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش هوش هیجانی و هوش معنوی در پیش بینی بخشودگی دانشجویان بود. روش این پژوهش همبستگی است و جامعه آماری همه (7700 نفر) دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی 89-1388 بود، از این تعداد 230 دانشجو به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه اییک مرحله ای انتخاب شدند و مقیاس خودگزارشی هوش هیجانی (شوت، 1998)، پرسشنامه خودگزارشی هوش معنوی (کینگ، 2008) و مقیاس بخشودگی (والکر و گورسوچ، 2002) را تکمیل کردند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که هوش هیجانی با ضریب بتای 20/0 به طور معنی داری بخشودگی خود را پیش بینی می کند (01/0P<). همچنین، نتایج نشان داد که هوش هیجانی با ضریب بتای 30/0 بخشودگی دیگران را به طور معناداری پیش بینی کرد (01/0P<). اما، هوش معنوی پیش بینی کننده معنی داری در بخشودگی خود و بخشودگی دیگران نبود. با توجه به نتایج و بحث، هوش معنوی متغیری متفاوت از معنویت است.