اثربخشی بازی های واجی بر عملکرد خواندن دانش آموزان پسر نارساخوان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازی های واجی بر عملکرد خواندن دانش آموزان پسر نارساخوان صورت گرفت. روش پژوهش آزمایشی و از طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان پسر نارساخوان سوم ابتدایی شهر اصفهان بود. به منظور انجام این پژوهش، 30 دانش آموز نارساخوان به شیوه نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای، انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده عبارت از آزمون خواندن و نارساخوانی (نوری و مرادی، 1384)، و ماتریس های هوشی پیش رونده ریون کودکان بود. داده های به دست آمده با روش آماری تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که میانگین عملکرد خواندن گروه آزمایش در خرده مقیاس های خواندن کلمات، زنجیره کلمات، نامیدن تصاویر؛ درک کلمه، حذف آوا، خواندن ناکلمات، نشانه حروف، نشانه مقوله و سرعت خواندن بیشتر از گروه گواه بود (01/0 > P). اما بین میانگین دو گروه در خرده مقیاس های درک کلمات و کلمات هم قافیه تفاوت معناداری وجود نداشت. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که بازی های واجی بر بهبود عملکرد خواندن دانش آموزان نارساخوان موثر است و به عنوان یک روش آموزشی و درمانی می توان از آن استفاده نمود.