تاثیر دوازده هفته تمرین هوازی بر سطح سرمی لپتین، واسپین و برخی شاخص های استرس اکسیداتیو در زنان میانسال چاق

پژوهش حاضر به منظور تعیین تاثیر 12 هفته تمرین هوازی بر سطح سرمی لپتین، واسپین، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و مالون دی آلدهید زنان میانسال انجام گرفت.
در مطالعه ی نیمه تجربی حاضر، 30 نفر زن میانسال بی تحرک (میانگین سن: 02/3±30/48، نمایه ی توده ی بدن: 23/3±89/30 کیلوگرم بر مترمربع و چربی بدن: 71/2±88/32%) انتخاب، و به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (15=تعداد) و کنترل (15=تعداد) قرار گرفتند. گروه تجربی، دوازده هفته تمرین هوازی (3 جلسه در هفته با شدت 65 تا 75% بیشینه ضربان قلب ذخیره) را انجام دادند. نمونه گیری خون 24 ساعت قبل و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون تی زوجی تجزیه و تحلیل شد (05/0>P).
نتایج، کاهش معنی داری در سطح سرمی لپتین و مالون دی آلدهید (مقادیر P به ترتیب 009/0 و 01/0) و افزایش معنی داری در ظرفیت تام آنتی اکسیدانی (01/0=P) در گروه تجربی را نشان داد؛ هم چنین درصد چربی در گروه تجربی به طور معنی داری کاهش یافت (0001/0)، بین سطح سرمی واسپین در بین دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد (93/0=P).
انجام تمرین های هوازی منظم به کاهش وزن و کاهش درصد چربی بدن زنان چاق منجر می گردد. با توجه به این که تولید لپتین در بافت چربی صورت می گیرد، به دنبال کاهش درصد چربی، سطح سرمی لپتین نیز کاهش یافته است. از سوی دیگر، تمرین هوازی با کاهش غلظت سرمی مالون دی آلدهید و افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی می تواند به بهبود روند اکسیدانتی/آنتی اکسیدانتی در بدن منجر شود.