اثربخشی مشاوره گروهی به شیوه راه حل مدار (SFT) در افزایش صمیمیت زناشویی زنان

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی مشاوره گروهی به شیوه راه حل مدار در افزایش صمیمیت زناشویی زنان متاهل در فروردین 91 انجام شد.
این پژوهش به صورت نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. آزمودنی ها 24 نفر از معلمان زن متآهل ناحیه 3 آموزش و پرورش استان قم بودند که با استفاده از روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شدند. آزمودنی ها پس از تکمیل پرسشنامه، به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. اعضای گروه آزمایش به صورت هفتگی به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای، مشاوره گروهی راه حل مدار دریافت کردند و گروه کنترل هیچگونه مداخله ای دریافت نکرد. در پایان جلسات درمانی، پس آزمون بر روی هر دو گروه اجرا شد و داده های به دست آمده با استفاده از تحلیل کوواریانس تحلیل شد.
بیانگر اثربخشی رویکرد راه حل مدار بر افزایش صمیمیت کلی زناشویی (024/0p=) اعضای شرکت کننده در ابعاد صمیمیت، افزایش در صمیمیت هیجانی (047/0p=)، روانشناختی (043/0p=)، جنسی (024/0p=) و گذراندن وقت (003/0P=)در سطح 05/0≥α بود. و در سایر ابعاد صمیمیت زناشویی از جمله عقلانی (069/0P=)، بدنی (834/0 P=)، معنوی (174/0 P=)، زیباشناختی (309/0P=) و اجتماعی- تفریحی (227/0P=) در سطح 05/0≥ α، بین دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد.
رویکرد راه حل مدار می تواند برای ارتقای صمیمیت کلی، صمیمیت هیجانی، روانشناختی، جنسی و گذراندن وقت به عنوان یک مهارت کارآمد در حوزه زوج درمانی، به کار گرفته شود.