رابطه بین گرلین، ابستاتین و نسبت گرلین به ابستاتین با تراکم استخوان ران و کمر افراد فعال و غیر فعال

مطالعات گذشته بیانگر اهمیت حفظ انرژی کافی برای عملکرد نرمال هورمون ها در شکل گیری و استحکام استخوان ها است. گرلین و ابستاتین به ترتیب دو پپتید اشتهاآور و ضد اشتها هستند که در تعادل انرژی موثرند. با توجه به نقش فعالیت بدنی در تعادل انرژی و تراکم استخوان هدف از تحقیق حاضر بررسی مقدار و رابطه بین گرلین، ابستاتین، نسبت گرلین به ابستاتین با تراکم استخوان مردان 50-70 ساله فعال و غیر فعال است.
این تحقیق یک مطالعه تحلیلی و از نوع موردی- شاهدی است. 30 مرد فعال و 30 مرد غیر فعال 50 تا70 ساله در تحقیق حاضر شرکت کردند. تراکم استخوان ران و مهره های کمر به روش Dual Energy X-ray Absorptiometry(DXA) و مقدار گرلین و ابستاتین پلاسمایی آن ها به روش الایزا اندازه گیری شد.
نتایج نشان داد که مقدار تراکم استخوان ران، مهره های کمر و نسبت گرلین به ابستاتین در گروه فعال به طور معنی داری بیشتر از گروه غیر فعال است (05/0>P). نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که ببین گرلین، ابستاتین و نسبت گرلین به ابستاتین با تراکم استخوان مهره های کمر و ران رابطه معنی داری وجود ندارد.
شرکت منظم در تمرینات ورزشی می تواند باعث افزایش تراکم استخوان و نسبت گرلین به ابستاتین در مردان 50-70 ساله می شود. به نظر می رسد که ارتباط یبن غذای دریافتی و سوخت و ساز استخوان که در تحقیقات گذشته دیده شده بود، متفاوت از ارتباط بین گرلین، ابستاتین و نسبت گرلین به ابستاتین با تراکم استخوان است.