مقایسه ی اثر زمان های مختلف استراحت مطلق بر روی کمر درد حاد

در طی دهه های گذشته استراحت در بستر به عنوان درمان سنتی برای بسیاری از اختلالات اسکلتی و عضلانی تجویز می گردید که امروزه در خصوص کارآمد بودن این روش اختلاف نظر وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی مقایسه ای اثر زمان های مختلف استراحت مطلق بر روی کمردرد حاد بود.
در این مطالعه کارآزمایی بالینی بیمارانی که به دلیل کمردرد حاد به کلینیک بیمارستان آیت الله کاشانی شهرکرد مراجعه نموده بودند، پس از همسان سازی به طور تصادفی در دو گروه کنترل (40=n) و استراحت (80=n) قرار گرفتند. گروه کنترل تحت درمان با داروی سلکوکسیب 200 میلی گرم روزانه و گروه استراحت تحت درمان با داروی سلکوکسیب 200 میلی گرم روزانه همراه با استراحت مطلق قرار گرفتند. هر دو گروه در بدو ورود به مطالعه، روز سوم، هفتم وچهاردهم مورد بررسی و معاینه قرار گرفتند و پرسشنامه استاندارد ارزیابی درد مک گیل برایشان تکمیل گردید.
میانگین کلی درد بر اساس نمره پرسشنامه مک گیل در گروه استراحت مطلق در 4 معاینه از 25/5 به 18/6، 9/8 و 2/2 کاهش یافت که این تغییرات از نظر آماری در 4 نوبت معاینه معنی دار بود (05/0P<). همچنین کاهش درد در گروه کنترل از 24/6 به 21/3، 14/4 و 7/3 بود که تنها در دو معاینه (سوم و چهارم) تفاوت آماری معنی داری وجود داشت (05/0P<). به طور کلی کاهش شدت درد در گروه استراحت مطلق بیشتر از گروه کنترل بود.
مطالعه ی حاضر نشان داد استراحت مطلق می تواند موجب کاهش درد کمر در بیماران مبتلا به کمر درد حاد شده که این کاهش نسبت به گروه دارو درمانی به تنهایی بیشتر می باشد؛ لذا استراحت مطلق به عنوان یک درمان مکمل مناسب در کنار دارو درمانی پیشنهاد می شود.