توانبخشی و اصول چهارگانه اخلاق زیستی

توانبخشی فرایند پویا و سلامت مداری است که به فرد دارای ناتوانی و بیمار کمک می کند تا به کیفیت زندگی قابل قبول، احترام به خود و استقلال دست یابد. حوزه توانبخشی مملو از مسائل اخلاقی می باشد که برخی از آنها را می توان فقط مختص به این حوزه دانست. در نظام سلامت، این مسائل اخلاقی نوعی چالش در انتخاب یک مورد از چندین فعالیت مراقبتی موجود، که به لحاظ اخلاقی نیز قابل دفاع هستند، انگاشته می شوند. زیربنای کلیدی یک مسئله اخلاقی به طور عمده به تعارضات میان دو یا چند ارزش و اصول اخلاقی قابل دفاع برمی گردد. این تعارضات هنگامی به وجود می آید که در یک موقعیت بالینی خاص چندین فعالیت مراقبت سلامت جایگزین وجود داشته باشد. راه حل منطقی مسائل اخلاقی در توانبخشی نیازمند بنیان نهادن مفاهیم اخلاقی در قلمرو سیاسی در یک مفهوم وسیع و همچنین اتخاذ سیاست هایی است که نتایج آن از کانال گفتگوها و مذاکرات رسمی عمومی بدست آمده باشد.