تشخیص سونوگرافیک پلاسنتا اکرتا در سه ماهه اول بارداری

پلاسنتا اکرتا یک وضعیت تهدید کننده حیات و یکی از علل اصلی مرگ مادری می باشد. تشخیص پلاسنتا اکرتا در دوران بارداری معمولا بر اساس تظاهرات کلینیکی، مطالعات تصویربرداری مانند سونوگرافی و MRI در سه ماهه دوم و سوم صورت می گیرد.

هدف از این مطالعه تعیین دقت سونوگرافی برای تشخیص پلاسنتا اکرتا در سه ماهه اول بارداری می باشد.

در یک مطالعه طولی 323 بیمار پرخطر از نظر پلاسنتا اکرتا مورد بررسی قرار گرفتند. زنان واجد شرایط از نظر محل قرارگیری جفت و ساک حاملگی تحت سونوگرافی شکمی و واژینال قرار گرفته و تا انتهای بارداری پیگیری شدند. یافته های سونوگرافی با یافته های پاتولوژی به عنوان استاندارد طلایی تشخیص پلاسنتا اکرتا مورد مقایسه قرار گرفتند. حساسیت ویژگی ارزش اخباری مثبت و منفی سونوگرافی برای سه ماهه اول محاسبه گردید و با یافته های سونوگرافی در دو ترایمستر دیگر مقایسه گردید.

سونوگرافی نشان داد که در سه ماهه اول 28 بیمار یافته های مثبت به نفع پلاسنتا اکرتا داشتند که نهایتا در 7 نفر پلاسنتا اکرتا تایید شد. حساسیت و ویژگی سونوگرافی در تشخیص پلاسنتا اکرتا در سه ماهه اول به ترتیب 41% [62/7-16/2: CI 95%] و 88% [94/6-88/2: CI 95%] بود.

غربالگری با سونوگرافی برای تشخیص پلاسنتا اکرتا در سه ماهه اول بارداری از حساسیت بالایی مشابه سه ماهه دوم و سوم برخوردار نیست.