شاخص های تن سنجی به عنوان پیشگویی کننده های درصد چربی بدن در نوجوانان

با توجه به تاثیر اضافه وزن دوران کودکی و نوجوانی در بروز بسیاری از بیماری های مزمن بزرگسالی، تعیین شاخص-های پیشگویی کننده آن می تواند نقش مهمی در سلامت افراد ایفا نماید. لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه چندین شاخص تن سنجی شامل نمایه توده بدن (BMI)، دور کمر (WC)، نسبت دور کمر به دور باسن (WHR)، نسبت دور کمر به قد (WHtR) و ضخامت چین پوستی (SF) در نوجوانان ایرانی به عنوان پیشگویی کننده درصد چربی بدن (PBF) و تشخیص نوجوانان با چربی بیش از حد انجام شد.
در مطالعه مقطعی حاضر که بر روی 133 نوجوان (65 پسر و 68 دختر) 10 تا 18 ساله انجام شد، درصد چربی بدن توسط آنالیز مقاومت بیوالکتریکی (BIA) و شاخص های تن سنجی برای هر یک از افراد اندازه گیری گردید. آنالیز آماری داده ها با استفاده از رگرسیون خطی و منحنی (receiver operating characteristic) ROC با تعدیل مخدوش گرهایی چون سن، جنس و درجه بلوغ انجام شد.
نمایه توده بدنی، 67% تفاوت های بین فردی PBF را توضیح داده و R2adj مدل ها نشان داد که BMI در مقایسه با سایر شاخص ها، PBF را بهتر پیشگویی می کند (001/0 > P). سطح زیر منحنی محاسبه شده برای BMI جهت تمایز بین چربی بدنی بیش از حد و نرمال 92/0 بود (001/0 > P) که این مقدار در مقایسه با شاخص های WC، WHR و WHtR به طور معنی داری بالاتر بود (05/0 > P).
از میان شاخص های تن سنجی بررسی شده، BMI توانایی بیشتری در پیشگویی P BF و تشخیص چربی بیش از حد در نوجوانان را دارد.