اثر تجویز ویتامین D بر روی شدت نوروپاتی محیطی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2

علی رغم تلاش های صورت گرفته و معرفی داروهای مختلف، درمان نوروپاتی دیابتی تاکنون رضایت بخش نبوده است. در مطالعات اخیر، با توجه به سطح پایین تر ویتامین D در افراد مبتلا به دیابت نسبت به افراد سالم، به نقش این ویتامین در درمان نوروپاتی دیابتی پرداخته شده است.
90 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 که به مرکز تحقیقات دیابت دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه مراجعه کرده بودند و بر اساس معیار بالینی تورنتو حداقل به مدت یک ماه نوروپاتی و همچنین کمبود ویتامین Dداشتند وارد این کارآزمایی بالینی شدند. بیماران به مدت سه ماه، هفته ای یک بار، تحت درمان با ویتامین D50000 واحد قرار گرفتند. سطح ویتامینD، هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1C) و شدت نوروپاتی بر اساس معیار بالینی تورنتو پیش و پس از سه ماه درمان ثبت شد و نتایج تحلیل گردید.
در پایان مداخله، سطح ویتامینD در بیماران افزایش معنادار پیدا کرد و در 85 درصد بیماران به حد مطلوب رسید. همچنین شدت نوروپاتی از 5/2±5/9 (قبل از مداخله) به 5/2±0/7 (بعد از مداخله) کاهش یافت که از نظر آماری معنادار بود. سطح HbA1C هم از 6/1±6/8 درصد به 4/1±4/7 درصد کاهش معنادار پیدا کرد. اما ارتباط بین کاهش شدت نوروپاتی و تغییرات سطح ویتامین D و سطح HBA1C معنادار نبود.
مطالعه ما نشان داد که اصلاح کمبود ویتامین D در کاهش شدت نوروپاتی نقشی ندارد و می توان اثر ویتامین D در افزایش سطح آستانه درد به طور غیراختصاصی یا اثر دارونمای ویتامین D را مطرح کرد.