میزان شیوع سندرم متابولیک در ایران: مرور سیستماتیک و متاآنالیز

سندرم متابولیک دربرگیرنده مجموعه فاکتورهای خطرسازی است که خطر بروز بیماری های قلبی- عروقی، دیابت نوع 2 و در نهایت میزان مرگومیر را در افراد بالا میبرند. هدف از این مطالعه بررسی شیوع این اختلال به روش متاآنالیز می باشد.
با جستجو در بانکهای اطلاعاتی جهاد دانشگاهی (SID)، Magiran،Medlib،Google Scholar و PubMed تعداد 26 مقاله که در طی سال های 20011-2003 در ایران انجام شده بود استخراج و داده های آن ها با استفاده از روش متاآنالیز، مدل اثرات تصادفی (Random Effects Model) تحلیل گردید. ناهمگنی مطالعات با استفاده از شاخص I2 بررسی شد. داده ها با نرم افزار R و STATA (Ver 11/2) آنالیز شدند.
حجم کل نمونه 60635 نفر با محدوده سنی 90-3 سال بود. شیوع سندرم متابولیک طبق معیار IDF، 36 درصد (با فاصله اطمینان 95%: 40/0-32/0) و براساس معیار ATPIII، 27 درصد (با فاصله اطمینان 95%: 32/0-22/0) تخمین زده شد. میزان شیوع در زنان و مردان با توجه به نتایج 4 مطالعه بر طبق معیار IDF به ترتیب 39/0 (فاصله اطمینان 95%: 59/0 -19/0) و 20/0 (فاصله اطمینان 95%: 29/0-10/0) برآورد گردید.
در ایران شیوع سندرم متالبولیک بالا میباشد و طبق هر دو معیار، شیوع در زنان نسبت به مردان بیشتر است. یک روند رو به رشد با سن در هر دو جنس دیده میشود. با توجه به میزان شیوع سندرم متابولیک در ایران و خصوصا در زنان، مسئولان بهداشتی و درمانی باید برنامه ریزی هایی در جهت کاهش این اختلال در جامعه ارایه نمایند.