امکان سنجی تدوین اصطلاح نامه ی پزشکی اسلام و ایران

یکی از چالش های بزرگ در عصر حاضر دسترسی سریع کاربران به اطلاعات مورد نیازشان می باشد در نتیجه در نظام های ذخیره و بازیابی اطلاعات توجه به سازماندهی مدارک اهمیت زیادی دارد. در میان روش های سازماندهی اطلاعات، نمایه سازی زبان کنترل شده ای است که یکی از ابزارهای آن اصطلاح نامه می باشد لذا پژوهش حاضر با هدف امکان سنجی تدوین اصطلاح نامه ی پزشکی اسلام و ایران انجام شده است.
روش پژوهش پیمایشی – توصیفی بوده و داده های آن با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه گردآوری شده است جامعه آماری مورد مطالعه شامل 50 نفر کارکنان بخش طب سنتی در فرهنگستان علوم پزشکی، و پنج نفر از مدیران و متخصصان حوزه ی طب سنتی بود. روایی پرسشنامه ی پژوهش حاضر صوری است. پایایی پرسشنامه نیز از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ (85%) اندازه گیری شده است.
یافته های پژوهش نشان می دهد که امکانات زیرساخت های نرم افزاری و سخت افزاری موجود کم است، بخش طب سنتی دارای وب سایت مستقل نمی باشد. کمترین مهارت کارکنان بخش طب سنتی در رابطه با مهارت نمایه سازی که(34%) و بیشترین آشنایی نیروی انسانی با نرم افزار آفیس (26%) است. جهت مدخل سازی و ایجاد روابط اعم و اخص، بیشترین استخراج واژه ها و اصطلاحات مندرج در تدوین اصطلاح نامه از منابع به زبان عربی است و در کنترل واژگان بیشتر از منابع قانون ابن سینا (56%) ذخیره خوارزمشاهی و الاغراض الطبیه جرجانی(46%) استفاده شده است.
بر اساس نتایج پژوهش مناسب نبودن زیر ساخت های سخت افزاری و نرم افزاری و عدم وجود اصطلاح نامه های معتبر که بتوان بر اساس روابط سلسله مراتبی را تعریف کرد، و مهارت کم کارکنان با نمایه سازی از مهم ترین موانع و مشکلات در تدوین اصطلاح نامه ی پزشکی اسلام و ایران است.