بیماری های التهابی روده (IBD) در مرکز ایران، استان قم، سال 1390-1386

بیماری های التهابی روده IBD))، یک عارضه مزمن وابسته به ایمنی در روده است که به دو نوع اصلی کولیت اولسر و بیماری کرون تقسیم می شود. این مطالعه با هدف تعیین اپیدمیولوژی بیماری IBD در استان قم از سال 1390-1386 انجام شد.
این مطالعه توصیفی - مقطعی روی 236 بیمار که از ابتدای سال 1386 تا اواخر سال 1390 با تشخیص (U.C & C.D) IBD به کلینیک های گوارش استان قم مراجعه کرده بودند انجام شد. اطلاعات بیماران با مصاحبه مستقیم یا تماس با بیماران جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی، شاخص های آمار مرکزی، آزمون های تی مستقل، کای اسکوئر، آزمون دقیق فیشر و من ویتنی در سطح معنی داری کمتر از 05/0 صورت گرفت.
میانگین سنی برایU.C، 39/35 سال و برای C.D، 03/33 سال بود. نسبت مرد به زن برای U.C، 1:1 و برای C.D، 1: 28/1 بود. درصد بیماران غیرسیگاری در U.C و C.Dبه ترتیب 3/87% و 5/87% گزارش شد. در بیماران U.C، شایع ترین شکایت خونریزی از مقعد و در بیماران C.D شایع ترین شکایت درد شکم بود. در بیماران U.C شایع ترین میزان درگیری Proctitis، 47% و در بیماران C.D شایع ترین درگیری Terminal Ileum، 72% گزارش شد. میانگین شروع علائم تا هنگام تشخیص بیماری به ترتیب در U.C و C.D برحسب ماه 8/13 و 56/20 بود. از نظر سابقه خانوادگی مثبت در بیماران IBD در بیماران U.C، 2/14% از اقوام درجه یک و 2% از اقوام درجه 2 و در بیماران C.D، 1/3% از اقوام درجه یک و 2/6% از اقوام درجه 2 بودند.
این مطالعه تصویر روشن تری از بیماری IBD را در استان قم نشان داد، ولی برای مشخص کردن وضعیت دقیق اپیدمیولوژی این بیماری انجام مطالعات وسیع تر ضروری به نظر می رسد.