اختلاف گریزی آیات در آینه قرآن و حدیث

یکی از ویژگی های قرآن کریم، پیراستگی از هر نوع اختلاف و تناقض نقص گونه و ناسازگار با الهی بودن است. اثبات این ویژگی برای قرآن یکی از مقدمات اثبات اعجاز آن در عدم اختلاف است. مقاله حاضر با روش توصیفی و تحلیلی انتقادی در پی اثبات این ویژگی قرآن است. وجود اختلاف در قرآن، علاوه بر اینکه با حکمت الهی ناسازگار است، در آیه ای از قرآن کریم (نساء: 82) نیز با صراحت نفی شده است و در برخی دیگر از آیات قرآن، به ویژگی هایی از این کتاب مانند «غیر ذی عوج»، تصریح شده که ملازم با عدم اختلاف در آن است. روایات فراوانی نیز حاکی از هماهنگی و عدم اختلاف میان آیات قرآن و نیز پاسخ به آیات موهم تناقض است.
ملاحظه تک تک آیات قرآن با یکدیگر و اثبات هماهنگی میان آنها، یکی از راه های دیریاب اثبات پیراستگی قرآن از اختلاف است که در دو بخش «هماهنگی و ارتباط آیات پیوسته»، و «هماهنگی آیات ناپیوسته» قابل طرح است.