بررسی اثر دو نوع پروتکل تمرین هوازی بر واسپین، کمرین و نیم رخ لیپیدی در زنان دیابتی نوع 2

دیابت با اختلالات متابولیکی زیادی از جمله تغییر در آدیپوکاین هایی مثل واسپین و کمرین همراه است. اثر تمرینات ورزشی هوازی بر این آدیپوکاین ها در زنان دیابتی نوع دو کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر دو نوع پروتکل تمرین هوازی بر واسپین، کمرین و نیم رخ لیپیدی در زنان دیابتی نوع 2 می باشد.
بررسی کنونی به روش نیمه تجربی انجام شد. بدین منظور36 زن مبتلا به دیابت نوع 2 به صورت تصادفی به سه گروه 1، 2 و 3 تقسیم شدند. گروه 1 تمرینات هوازی روزانه 5 هفته ای (12 نفر)، گروه 2 تمرینات هوازی روز در میان 10 هفته ای (12 نفر) انجام داده و گروه 3 که گروه کنترل بود هیچ تمرینی انجام نمی دادند. تمرینات هوازی با شدت 70-60 درصد ضربان قلب بیشینه و 60-30 دقیقه در هر جلسه انجام شد. اندازه گیری ها و نمونه گیری خونی قبل، پس از 5 هفته و 10 هفته از اجرای پروتکل پژوهشی برای همه آزمودنی ها (سه گروه) انجام شد. برای تحلیل داده ها از روش آماری ANOVA با اندازه گیری مکرر و آنوای یک طرفه استفاده شد. سطح معناداری آزمون ها 05 /0P≤ در نظر گرفته شد.
تمرینات ورزشی روزانه 5 هفته ای اثر معنی داری بر وزن (5/0=p)، درصد چربی بدن (54/0=p)،BMI (65/0=P) و واسپین (59/0=P) نداشت. همچنین تمرینات ورزشی یک روز در میان 10 هفته ای نیز اثر معنی داری بر وزن (35/0=p)، درصدچربی بدن (30/0=P)،BMI (27/0=P) و واسپین (67/0=P) نداشت. در حالی که باعث کاهش معنادار غلظت کمرین شد (001/0=p). تمرینات ورزشی روزانه 5 هفته ای اثر معنی داری بر هیچ یک از شاخص های اندازه گیری شده نداشت.
پنج هفته تمرین روزانه هوازی و 10 هفته تمرین روز در میان هوازی بر سطوح واسپین و نیم رخ لیپیدی بیماران زن دیابتی نوع دو تاثیری ندارد. به نظر می رسد این بیماران برای بهره برداری موثر از تمرینات هوازی باید این تمرینات را برای مدت زمان بیشتری انجام دهند.