اثرات روش های مدیریت علف های هرز بر تراکم و زیست توده آن ها و عملکرد زعفران

به منظور بررسی و مقایسه روش های شیمیایی و غیر شیمیایی مدیریت علف های هرز مزارع زعفران(Crucus sativus) آزمایش های مزرعه ای طی سال های 1388 تا 1390 در ایستگاه تحقیقات زعفران و گیاهان دارویی شهرستان گناباد به صورت طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 6 تیمار و سه تکرار به اجرا درآمد. تیمارها شامل گیاه پوششی جو (Hordeum vulgare)، مالچ بستر قارچ، علف کش گالانت سوپر (هالوکسی فوپ-آر- متیل) (EC%10)، علف کش شوالیه (مزوسولفوروم + یدوسولفوروم) (WG%6)، وجین دستی و شاهد (عدم کنترل) بودند. به منظور تعیین قابلیت کنترل علف های هرز وزن خشک علف های هرز و نیز وزن خشک برگ، وزن ترگل و وزن خشک کلاله زعفران اندازه گیری و مقایسه شد. بررسی وضعیت علف های هرز مزرعه نشان داد که علف های هرز غالب در محل موردمطالعه شامل جو دره (Hordeum murinum)، جو موشی (Hordeum spontaneum)، ازمک (Cardaria draba) و بومادران (Achillea millefolium) بودند. علف کش شوالیه تاثیر قابل قبولی در کنترل علف های هرز برگ باریک و برگ پهن داشته اما به نظر می رسد این علف کش بر رشد گیاه زعفران نیز اثرات منفی داشته زیرا تراکم گیاه زعفران را در سال بعد در کرت های استفاده شده کاهش داد. علف کش گالانت سوپر علف های هرز برگ باریک را به خوبی کنترل نمود اما باعث کاهش عملکرد کلاله خشک و زیست توده برگ زعفران نیز شد. مالچ استفاده شده نتوانست علف های هرز را کنترل کند، اما باعث افزایش عملکرد نسبت به تیمار شاهد شد. گیاه پوششی جو تاثیر فراوانی در کاهش زیست توده علف های هرز برگ باریک و برگ پهن داشت. تیمار گیاه پوششی جو کم ترین زیست توده علف های هرز را سبب شده و همانند تیمار وجین دستی در کاهش زیست توده علف های هرز موثر بود. این گیاه پوششی به دلیل کنترل مناسب علف های هرز، عدم ایجاد اثرات نامطلوب بر گیاه زعفران و همچنین تولید یک محصول جنبی بر سایر روش های مطالعه شده در این تحقیق برتری داشت.