مروری بر انواع روش های مرکب زدایی کاغذ باطله

مطالعه حاضر به بررسی مرکب زدایی به روش شستشو، شناورسازی، شیمیایی و مرکب زدایی آنزیمی می پردازد. کارآیی مرکب زدایی به روش شستشو به اندازه ذرات مرکب و ضخامت لایه نمدی الیاف بستگی دارد. بازده مرحله شستشو به نوع تجهیزات، ماهیت و کیفیت کاغذ بستگی دارد و معمولا در محدوده 90%-75 است. شستشوی موثر زمانی روی می دهد که اندازه ذرات مرکب بین 15-10 میکرون باشد، در حالی که ذرات مرکب بین 5-0/5 میکرون به طور موثرتری خارج می شوند. روش شستشو در مورد حذف ذرات مرکب چاپ افست و لترپرس که به خوبی پخش می شوند مناسب می باشد. شناورسازی یک فرآیند شیمیایی- مکانیکی است که پس از تزریق هوا به داخل سلول های شناورسازی، حباب های هوا به ذرات آب گریز مرکب می چسبند و پس از انتقال آن ها به به سطح سلول شناورسازی از سیستم خارج می شوند. در مرکب زدایی به روش آنزیمی، آنزیم ها به خود مرکب یا به سطح الیاف حمله ور می شوند و سازوکار عمده این عمل مبتنی بر سست کردن اتصالات ذرات مرکب و الیاف و حذف ذرات ریز و نرمه می باشد. استفاده از آنزیم درصد خروج مواد آلاینده و کارآیی فرآیند مرکب زدایی را افزایش می دهد. با توجه به نتایج، از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر مرکب زدایی آنزیمی می توان به دما، pH، نوع آنزیم، مواد ورودی به سیستم، غلظت ترکیبات کاغذ، زمان واکنش و عمل مکانیکی در طی خمیرسازی نام برد. آنزیمی هایی که برای مرکب زدایی آنزیمی استفاده می شوند شامل سلولاز، زایلاناز، آمیلاز و پکتیناز می باشند.