مطالعه تنگنا و تنوع ژنتیکی در جمعیت بز رائینی بوسیله نشانگرهای ریزماهواره

مطالعه حاضر به منظور تجزیه و تحلیل ژنتیکی در جمعیت بزهای رائینی کرمان جهت حفاظت، برنامه ریزی پایدار و بهره برداری، که نهایتا می تواند منجر به بهبود وضعیت امرار معاش پروش دهندگان شود، انجام شده است. جمعیت های بز ایران به عنوان یکی از ذخایر ارزشمند منابع بزهای جهان شناخته شده اند. مطالعه تنوع ژنتیکی در جمعیت بز رائینی با استفاده از سیزده نشانگر ریزماهواره انجام شد. در 60 بز نمونه برداری شده، تعداد کل آلل های مشاهده شده 92 آلل با میانگین 08/7 آلل در هر جایگاه و دامنه بین 4 آلل در ریزماهواره MAF64 و 10 آلل در ریزماهواره BM121 برآورد گردید. مقادیر هتروزایگوتی مشاهده شده، محتوای اطلاعات چندشکلی، شاخص شانون و هتروزیگوتی مورد انتظار به ترتیب 808/0، 76/0، 72/1و 796/0 برآورد گردید که نشان دهنده وجود تنوع ژنتیکی بالا در این جمعیت می باشد. پنج جایگاه از سیزده جایگاه مورد مطالعه در تعادل هاردی واینبرگ بود. میانگین همخونی (Fis) برابر 016/0- بود و از 13 جایگاه فقط چهار جایگاه دارای Fis مثبت و بقیه منفی بودند. فرضیه وجود تنگنای ژنتیکی مورد آزمون قرار گرفت که نتیجه نشان از عدم وجود تنگنای ژنتیکی برای جمعیت مذکور در سالهای اخیر را تایید کرد.