اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی گروهی برنارسایی هیجانی در کودکان با اختلال های طیف در خود ماندگی

کودکان با اختلال های طیف درخودماندگی دشواری های جدی در شناسایی، توصیف و تنظیم احساسات خود و دیگران را تجربه می کنند. پژوهش در زمینه شناسایی موثرترین راهبردها برای حل این مشکل قابل تامل است. پژوهش حاضر باهدف تعیین تاثیر مداخله مهارت های اجتماعی گروهی بر نارسایی هیجانی پسران با اختلال های طیف درخودماندگی 10 تا 12 سال انجام شد. روش آزمایشی. نمونه گیری به صورت نمونه در دسترس بود و حجم نمونه 14 کودک بودند که با مراجعه به پرونده آن ها بر مبنای حداقل بهره هوشی متوسط و مهارت های زبان درکی و جنسیت با استفاده از پرسشنامه نارسایی هیجانی ریف، اوسترلد، میرام (2006) در دو گروه 7 نفری آزمایش و کنترل گمارده شدند. مقایسه ی نتایج با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر نشان داد که پسرانی که تحت آموزش مهارت های اجتماعی قرار گرفتند به طور معناداری در غلبه بر نارسایی هیجانی پیشرفت به دست آورند. پیشنهاد می شود با توجه به نتایج پژوهش حاضر از آموزش مهارت های اجتماعی برای مقابله با نارسایی های هیجانی کودکان با اختلال های طیف درخودماندگی جهت برنامه ریزی آموزشی و توان بخشی آنان استفاده شود.