سنگ زایی برونبوم های ریز دانه ای در گرانودیوریت های بخش میانی نوار سنندج-سیرجان

گرانیتوئیدهای الیگودرز با گسترشی در حدود 80 کیلومتر مربع در بخش میانی نوار سنندج - سیرجان بیرون زدگی دارند. تونالیت، گرانودیوریت و گرانیت اصلی ترین واحد های سنگی بیرون زده در این منطقه است. برونبوم های ریز دانه ای با خاستگاه ماگمایی، در گرانودیوریت ها فراوانی قابل ملاحظه ای دارند. بررسی های صحرایی، شواهد سنگ نگاری، شیمی سنگ کل و شیمی کانی های برونبوم ها و سنگ میزبان نشان می دهند که این برونبوم ها براثر فرایند آمیخته شدن ماگمایی حاصل نشده اند. روند تغییرات عناصر اصلی و کمیاب در نمودارهای هارکر، تشابه در نمودارهای عنکبوتی و مدلسازی ژئوشیمیایی عناصر اصلی و کمیاب نشان می دهند که برونبوم ها و سنگ میزبانشان دارای قرابت ژنتیکی بوده و تبلوربخشی عامل اصلی در شکل گیری برونبوم های ریز دانه ای الیگودرز بوده است. این برونبوم ها در اصل حاشیه های سریعا انجماد یافته مخزن ماگمایی هستند که در مراحل بعدی شکل گیری های ماگمایی گسیخته شده و به صورت برونبوم های ریز دانه ای و به صورت قطعات جامد (با حداقل تبادلات شیمیایی با ماگمای میزبان) درون ماگمای میزبان پراکنده شده اند. سرد شدن سریع برونبوم ها تبلور بیوتیت و آمفیبول را تسهیل کرده و باعث تغییر رفتار شیمیایی برونبوم ها نسبت به سنگ میزبان شده است.