مقایسه انسجام مرکزی در کودکان با نارساخوانی، نارسانویسی، نارسایی در حساب و کودکان عادی

امروزه تلاش های زیادی برای بررسی وضعیت شناختی کودکان دارای ناتوانی های یادگیری صورت می گیرد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه ی انسجام مرکزی در کودکان با نارساخوانی، نارسانویسی، نارسایی در حساب و کودکان عادی انجام شد. این پژوهش به لحاظ هدف بنیادی و به لحاظ نحوه ی گردآوری اطلاعات توصیفی از نوع علی مقایسه ای می باشد. جامعه ی آماری شامل کلیه ی دانش آموزان دارای اختلال نارساخوانی، نارسانویسی و نارسایی در حساب هشت تا 12 ساله هستندکه در شهر تهران در سال تحصیلی 1392-1391 مشغول به تحصیل بوده و در مراکز ناتوانی های یادگیری شهر تهران مشغول طی کردن فرایند ارزیابی، تشخیص و یا درمان بودند. همچنین کلیه ی دانش آموزان عادی هشت تا 12 ساله که در شهر تهران در سال تحصیلی مذکور مشغول به تحصیل بودند. از جامعه ی آماری به تعداد مساوی هر گروه 70 نفر(در مجموع 280 نفر) به روش در دسترس از گروه نارساخوانی، نارسانویسی و نارسایی در حساب و تصادفی خوشه ایاز دانش آموزان عادی به عنوان نمونه در پژوهش حاضر انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری تکلیف طراحی قطعات توسط شاه و فریث بود. داده ها با روش آماری تحلیل واریانس یک راهه مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که بین گروه کودکان عادی و کودکان با نارساخوانی، نارسانویسی و نارسایی در حساب در میانگین نمره های انسجام مرکزی و همچنین در میانگین زمان صرف شده تفاوت معنادار وجود دارد، ولی بین کودکان با نارساخوانی، نارسانویسی و نارسایی در حساب در میانگین نمره ها و میانگین زمان صرف شده تفاوتی مشاهده نشد. از یافته های این پژوهش نتیجه گرفته می شود که یکی از علل احتمالی تفاوت کودکان با ناتوانی یادگیری و کودکان عادی نقص در انسجام مرکزی آنان می باشد.